Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Melek

Melek
@MelekMmmmmm
Sabitlenmiş gönderi
Tanrı sevmiyor bizi, şeytan da baştan çıkarıyor!
Sayfa 138Kitabı okudu
Reklam
Sevmek denen şeyin rolü bu kadar insanı yakıp titretecek bir şey olursa kendisi, kim bilir, neydi?
İnsan gibi sevmeyi, sevdiğimi güzel güzel okşamayı öğrenememiştim. Sevdiğim insanın üstüne bir canavar yavrusu gibi atılır, kulaklarını ısırır, yüzünü tırmalar, tartaklaya tartaklaya şaşkına çevirirdim.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Dünyayı hiçe sayıyormuşum gibi kahkahalarla gülerim, türlü gevezelik ve delilikler yaparım. Mamafih öyle sanıyorum ki, yakın kimsesi ve başkalarına açılmaya kabiliyeti olmayan insanlar için bu daha iyi bir şeydir.
Besbelli sıkı zamanlarda kendi kendimle, kendi fikirlerimle yalnız kalmak için gözlerimle dünya arasında, bu saçlardan bir perde koymaya çalışıyordum.
Reklam
Melek
@MelekMmmmmm·Bir kitabı okumaya başladı
Çalıkuşu
ÇalıkuşuReşat Nuri Güntekin
9/10 · 101,7bin okunma
Yaşamak, başkaları kadar benim de hakkım değil miydi?
Uyuyakalmışım, polis uyandırdı. Acımasızca, tekrar hayata ve sefalete çağırmışlardı beni.
Ah, bir bu sefer olsun başarsaydım, bir bu sefer!
Reklam
Tanrı, parmağını sinir şebekeme sokmuş, tedbirli, sadece üstünden, telleri birazcık karıştırmıştı. Tanrı, parmağını geri çekmiş, sinirlerimin ipince telleri, kökleri bu parmakta kalmıştı. Tanrının parmağı, geride bir de delik bırakmıştı, bu parmağın geçtiği yolda, beynimde yaralar kalmıştı. Fakat Tanrı, bana elinin parmağını değdirdikten sonra beni salıvermiş, Bir daha bana dokunmamış, bana bir kötülük etmemişti. Hayır, artık rahat edebilir, kafamdaki delikle dolaşabilirdim. Tanrı'dan bana hiçbir kötülük gelmemişti, o ki Rabbimizdi, asla...
Tanrı beni büsbütün mahvetmek mi istiyordu?
Bu insanlar, hafif ve keyifli, sarışın başlarını sallıyor, hayatın içinde bir balo salonunda gibi salınıyorlardı. Bu gözlerin hiçbirinde kaygı yoktu, omuzların hiç birinde yük. Bu şen gönüllerde belki tek üzüntü, belki tek gizli kahır yoktu. Ve ben genç ve çiçeği burnunda bu insanlarla yan yana yürüyordum. Mutluluk denen şeyi çoktan unutmuştum. İçimde bu düşünceyi okşayıp nazlıyor, korkunç bir haksızlığa uğradığım sonucuna varıyordum.
...zorla güzelleştirmek istediğim için sendeler gibiydi yürüyüşüm.
Sokaklarda sürtmeye devam ettim. Her şeye kayıtsız, avare yürüyor, bir sokak başında sebepsiz duruyor, hiç işim olmayan bir yan sokağa sapıyordum. Her şeyi oluruna, kendimi şen sabaha bırakıyor, mutlu insanlar içinde ben de kaygısız, önü arkaya sallanıyordu. Bulutsuz, berraktı gökyüzü; benim de gönlüm gölgesiz.
Kendi kendime, er geç başaracaksın, dedim hep.
248 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.