Selin
@Melikeeselinnn
“İyi dostlar, iyi kitaplar, bir de huzurlu bir vicdan; işte ideal hayat…”
Instagram hesabım: instagram.com/daimakitaplar_
Türkçe Öğretmeni
Yüksek Lisans
9 Ağustos 1997
1244 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Tanrı biliyor ya çoğunlukla bir daha uyanmama arzusu hatta ümidiyle yatağa giriyorum. Ve sabahleyin gözümü açıp yine güneşi görünce neşem kaçıyor. Ah keşke huysuz biri olabilsem suçu havaya, üçüncü bir şahsa, başarısız bir girişime yükleyebilsem o zaman keyifsizliğimin katlanılmaz sıkıntısı yarı yarıya azalırdı. Vay halime tüm suçun yalnızca kendimde olduğunu biliyorum.
O kadar çok şeye sahibim ama ona olan duygularım her şeyi yutuyor; o kadar çok şeye sahibim ama o olmayınca benim için her şey değersiz.
Ah, insan öyle fani ki yaşadığından gerçekten emin olduğu bu dünyada bile, varlığının tek bir gerçek iz bıraktığı bu dünyada bile, sevdiklerinin ruhunda ve hatıralarında o da sönüp kaybolacak hem de çok çabuk!
Okur Takip Önerileri
Bir başkasının onu nasıl sevebildiğini, sevmeye nasıl hakkı olduğunu bazen anlamıyorum çünkü onu yalnızca ben o kadar yürekten ve o kadar fazla seviyorum ki ondan başka ne bir şey tanıyor, ne bir şey biliyorum; ondan başka da bir şeyim yok zaten!
Böyle mi olacaktı, insanı sonsuz derecede mutlu kılan şey, aynı zamanda üzüntüsünün kaynağı mı olmalı?
Huzurlu ve akıllı bir insanın talihsiz bir insanın durumunu kavraması, ona cesaret vermeye çalışması boşuna çaba! Bir hastanın başında duran sağlıklı birinin sahip olduğu fiziksel gücün birazını olsun ona geçirememesi gibi.
Ah, kesin olan şu ki, mutluluğumuzdan yalnızca kalbimiz sorumlu.
Sinsi bir hastalığın önlenemez şekilde her geçen gün ölüme yaklaştırdığı bahtsız birinden, hançerle işkencesine bir anda son vermesini isteyebilir misin?
Keşke insanlar geçip giden şimdiyi yaşamak yerine, geçmişte kalan bir sıkıntının hatıralarını anımsamak için hayal gücünü bu kadar zorlamasalar.
İnsanın kalbini anlamak olanaksız bir şey! O kadar sevdiğim, o kadar bağlı olduğum senden uzaklaşıyorum ve bundan mutluluk duyuyorum.
Onu düşünmeye “Çok severim.” diye başlamıştı ama biraz daha devam ederse ondan ne kadar nefret ettiğini anlayacaktı galiba. Onun için kesti.
“Sürükleniyorum” diye düşündü tekrar. “Ama sadece ben değil, herkes sürükleniyor.”
Mesaja “Sevgilim” diyerek başladı. Sonra bu başlangıcın dürüstçe olmadığını düşündü. Bir veda mektubu sevgilim diye başlamazdı ki...
İnsan kendi olmaktan çıkabilir mi, bambaşka bir kişiye dönüşüp başka bir hayat yaşayabilir mi?