"...
'Zaten isteyerek kırmaz kimse kimsenin kalbini," dedi annem.
'Öyleyse hata yapmak aşığa caiz değil mi?'
'Üflesen geçer mi oğlum, kalbin acısı?'
'Geçmez,' dedi Kunt. 'Ama kalbin mayasında var kırılmak. Zaten insan sevdiğine kırılır.'
'Kırıla kırıla, ne olacak oğlum halimiz?'
..."