Görülecek, işitilecek, tadılacak, okunacak, yazılacak, yapılacak o kadar çok şey birikiyor ki, bundan sonra hayatımın bütün bunlara yetişmeyeceğinden korkuyorum.
Ve bana Goethe’nin bir safsatasını telkine çalıştı. “Az ümit edip çok elde etmek hayatın hakikî sırrıdır.
Sayfa 82Kitabı okudu
Kendi kendime çok borçlandım. Kendime vaadettiğim şeyleri yapamazsam utancımdan aynaya bakamayacağım...
Okur Takip Önerileri
“Ah, ne delilikler yaptım bir bilsen! Elinin değdiği kapı tokmağını öptüm, dairene girmeden önce fırlatıp attığın izmaritini çaldım ve onu dudaklarına değmiş olduğu için kutsal bir nesne saydım...”
“Senden rica ediyorum, beni dinleyeceğin bu çeyrek saat içinde yorulma.
Çünkü ben seni sevmekten hiç yorulmadım.”
Ve sanırım beni ölüm döşeğimden çağırsan, birden ayağa kalkıp sana gelecek gücü bulurdum.
Fakat ben bekliyordum, yazgımı bekler gibi seni bekliyordum.
Biz de gönül hali nedir biliriz. Sevdalıya pend verilmesi kolaydır. Gel de sevdayı çekene sor...
Kaçmak, her zaman ki gibi, her şeyden kaçmak... Görmekten, duymaktan ve beraber ıstırap çekmekten kaçmak.
Az konuşmuş, çok bakışmışlar ama ikisinin de gönlü birbirini sevmiş.
Gece ilerledikçe canımın sıkıntısı daha çok artıyordu.
Dünyada kendisi için hiçbir şeyi olmayan bir insanın bile başkalarına yardım edecek bir şeyi vardır. Hiç olmazsa tek bir sözü...
“Onların beni anlamalarına imkan yoktu. İzahat vermeye de asla mecbur değildim.”
Bir dâme düşürdü beni ki bahtı siyahım, Billahi bu sevdada yoktur benim günahım!
“Hayatınızı ileri sürmezseniz hiçbir zaman hayatınızı kazanamazsınız - Schiller.”
