"Öldü ölecek diye bekledikleri, tabutta görmek istedikleri, mirasına konmayı umdukları kadın bu muydu?" diye geçirdim içimden.
"Oysa bizim hepimizi, hatta oteldekilerin hepsini toprağa verir bu kadın..."
"Kuşkusuz her ölüm anidir" dedi Bird. "Ama bir yandan da zamana yayılmıştır. İnsanın zihninde dolanan güzel cümleler gibi. Hem bir anlıktır hem de sonsuza dek uzayabilir."
- Dedemin birçok dostları vardır Mösyö, dedi sizi bağışlatabilir. Onun tek bir sözü, size büyük faydalar sağlar.
- Gereği yok, aslında beni ölü sanıyorlar. Ölüm de bir çeşit bağışlanma sayılmaz mı?
Konfüçyüs öğrencileriyle Tay dağına yakın bir yol üzerinde ağır ağır yürüyordu. Üstat birdenbire yolun öte tarafından bir kadın feryadını işitti, yanına gitti, bu ıssız yerde neden ağladığını sordu. Kadın cevap verdi:
"Kocamın babası şuracıkta bir kaplan tarafından parçalanmıştı. Kocam da aynı akıbete uğradı. Daha demin oğlum da aynı şekilde öldü."
Üstat sordu.
"O halde sen, ne diye bu korkunç yerde duruyorsun?"
"Çünkü burada zalim bir hükümdar yok."
Konfüçyüs öğrencilerine dönüp şöyle dedi:
"Dikkat edin çocuklar! Zalim bir irade, bir kaplandan daha yırtıcıdır."
Sayfa 34 - İlgi Kültür Sanat YayınlarıKitabı okudu
"Sevdiğim adam da daima uzaklara gidiyordu." Sana baktım, tam gözlerinin içine baktım. Şimdi, şimdi beni tanıyacak diye düşündüm şiddetle, titreyerek.
Ama sen bana gülümsedin ve avutarak "İnsanlar tekrar geri döner," dedin.
"Evet," dedim, "Geri dönerler, ama unutmuş olarak."
Benim hakkımda hiçbir şey bilmeyen sen...
Dünyada hiçbir tasası olmayıp kendini eğlendiren sen...
Eşyalarla ve insanlarla zaman öldüren sen. Ve ben sadece sana sahibim. Beni hiç tanımayan ve benim her zaman sevdiğim yine sen.
"Bu evde ağlıyorlar... Demek ki Dilber burada..." dedi. Gidip evin kapısını çaldı. Kapıyı açan ihtiyar bir kadına, "Yukarıda ağlayan kim?" diye sorunca kadın eve daima gelen misafirlerden olduğunu sanarak, "Ah, sorma! Efendi vefat etti," cevabını verdiği esnalarda cenaze için gelenlere, "Bırakın şu biçareyi! Asıl ölen benim. Beni defnedin!" diyordu.
Sayfa 72 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
... Yaşam da moccoletto gibidir: İnsan henüz onu bir nesilden diğerine aktarmanın yolunu bulamamıştır ve bu yol Tanrı'ya bağlıdır.
Ama yaşamı ortadan kaldırmanın binlerce yolunu keşfetmiştir; doğrusu bu ya, bu ulvi işlem için şeytan ona biraz da olsa yardım etmiştir...