O derginin kapağına -bir kara delik resmine- bakarken, aslında kendine baktığını fark etti. Bir kara deliğe. Can çekişen, kendi içine çöken bir yıldıza.
Hep seni düşünmek için
Kimsenin yüzüne
Bakmadım.
-Orhan Veli
Nereye de baksam hep seni gördüm.
Sen hep benimleydin;
Bazen saçıma sinen güzel kokuda,
Bazen yüzüme vuran ılık rüzgarda,
Bazen bir şarkıda,
Bazen de rüyalarımda, hayallerimde…
Herkes beni bildi, fark etti ama öğrenemediler.
Seni Kalbimin en derin,en özel köşesinde
Saklıyordum
göremediler.
Seni kırk kez sordular bana.
Bilmiyorum dedim
Biliyordum.
Bir sen bilemedin beni
Bir sen fark edemedin
Seni ne denli çok sevdiğimi...
-Merve Akbulut
Kim gelmiş, kim gitmiş, kim sevmiş, kim sevmemiş umurumda bile değil. Beni bu hâle siz getirdiniz. Bu ben sizin eseriniz. Bütün iyi niyetimi, sevgimi ve hislerimi tükettiniz. Zamanı var, ödeşeceğiz.
Hz. Ali son olarak şunları ekledi:
“Seninle birlikte gelmeyen ve giderken de seninle birlikte olmayacak bir dert senin bu kadar zamanını almamalı. Sabırlı ol. Yeryüzündekilere çok ümit bağlamaktansa yüzünü Rabb'ine çevir.”
Kapkaranlıktı tüm şehir.
Sen geldin,
bir şimşek çaktı,
ve bütün şehir aydınlandı.
Kupkuruydu kaldırımlar, topraklar.
Sen geldin,
yağmur başladı,
ve bütün şehir ıslandı.
Çıt çıkmıyordu koskoca şehirde, her yer sessiz.
Sen geldin,
bir gök gürledi, güzel bir müzik başladı, ve bütün şehir uyandı.
Sen geldin,
inanabiliyor musun?
Sen geldin...
Sen geldin...
Geldin...
Hoş geldin.