Merve
@Mervee9
Özel Eğitim - Türk Dili ve Edebiyatı
Aydın
137 okur puanı
Ekim 2017 tarihinde katıldı
ve bir yalan söylendiği zaman insanların değil, eşyanın bile buna nasıl tahammül ettiğine şaşıyordum. Yalana her şey isyan etmelidir. Eşya bile.
Beklemesini onlar kadar bilen yoktur.
Yarayla alay eder yaralanmamış olan.
Okur Takip Önerileri
Gözlerine yeni bir zehir bul ki
Yok etsin ötekinin zehrini.
İnsanın yaşamak için bir amacı, bu amaca ulaşmak için tutacağı bir yol olurdu. Ama onun ne amacı vardı, ne yolu!
Hayat böyleymiş! Her şey korkunç, karışık, anlaşılmaz. İşin bir başı bir de sonu var, ortasında ise herkes kaderini yaşıyor.
Hayat bu iște! Eğer dünyaya gelmezsen hiç bir sey görmezsin, ama gelirsen dertten kurtulamazsın.
Bazı duyarlı, anlayışlı insanlar vardır ki, insanın mutsuzluğunu, derdini yüzüne bakar bakmaz anlarlar.
Bu yerlerde trenler doğudan batıya, batıdan doğuya gider gelir, gider gelirdi...
Oysa düşünmek, her zaman acı veren ağır bir iştir.
Asıl mesele de bu işte. Zaman ne kadar geçerse geçsin, bazı konularda hiçbir şeyi değiştirmez. Elinden malını mülkünü, varını yoğunu alsalar, bundan ölmezsin. Bunları yine edinebilirsin. Ama senin onurunu kırar, ruhunu öldürürlerse, işte buna çare yoktur.
Eğer ölümün onlar için hiçbir önemi yoksa, yaşamanın da yoktur. Öyleyse niçin ve nasıl yaşıyor bu insanlar?
Bir kez kendini bulmuş olan kişinin bu yeryüzünde yitirecek bir şeyi yoktur artık. Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar.
Çünkü sadece kendi kaderlerini bir gizem olarak yaşayabilenlerin gerçek anlamda yaşadıklarına inanıyorum.
Dış kabuğum, eskiden ben olan o insan, çevresindeki diğer yüzleri hâlâ görüp tanırken içimde öylesine baş döndürücü bir müzik çağıldıyordu ki, bu çılgın gümbürtünün içinden haykırarak dışa bir şey yansıtmamak için kendimi zorlamam gerekti.