NepentheArt♡
@Metanoiaart
Sanatçıların Ülkesi Yoktur. (E.A.Poe)
Çeyrek yüzyıl. 9¾
Airbender
116 okur puanı
Haziran 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Ancora Imparo
(Hâlâ öğreniyorum.)
Nihayetinde sanat, toplumun dışında gelişir ve yaşam gücünü aldığı topraktan köklerini koparır.
Yalnız bir sanatçının eğlencesi olarak değerlendirilebilecek "sanat için sanat", gerçekten de yapay ve soyut bir toplumun yüzeysel sanatıdır. Bu sanat da zamanla salon sanatı ya da gösteriş ve soyutlamalarla beslenen, her türlü gerçekliğin yıkımıyla sonuçlanan salt biçimsel bir sanata dönüşür.
Okur Takip Önerileri
Parasal sorunları ve salt gönül dertlerinden mustarip birçok insan on yıllar boyunca, sosyete romancıları ve Oscar Wilde'ın hapsi tatmadan önce, kendi durumunu düşünerek en büyük zayıflığının yüzeyselliği olduğunu söylediği, boş ve anlamsız bir sanatla tatmin olmuştur.
Göstergeler üzerine kurulu bir toplum, insanların dünyevi hakikatlerinin yalanlarla örtüldüğü yapay bir toplumdur.
Bu soruya verebileceğimiz ilk dürüst yanıt şudur: Sanat bazen aldatıcı bir lükstür. Kürek mahkumları sintinede var güçleriyle kürek çekerken, bizler kadırgaların kıç güvertesinde yıldızlara bakarak şarkılar söyleyebiliriz. Aslan dişleri arasında avını çiğnerken arena sıralarındaki günlük konuşmaları kaydedebiliriz. Geçmişte büyük başarılar elde etmiş bu sanata karşı çıkmak oldukça güçtür.
Günümüz sanatçısı, çoğu zaman kendinden ve -şayet varsa- ayncalıklarından utanç duyar. Bu utançtan kurtulması için en başta yapması gereken şey, kendine yönelttiği şu soruya cevap aramak olmalıdır: .. Sanat aldatıcı bir lüks müdür?"
Sanatçının kitleleri gözardı etme eğiliminin ardında başka nedenler olsa da bu nedenlere bir bütün olarak bakıldığında hepsinin özgür yaratımın, sanatçının kendine olan inancına dayanan temel ilkesine saldırarak ona karşı çıkma amacını taşıdıkları görülür.
Gerçekten de dönemimizi en iyi tanımlayan şey, kitlelerin ve acınası durumlarının kendilerini çağdaş duyarlılığa kabul ettirmiş olmalarıdır.
Fakat sanatçının sanatını sorgulamasının ardında birkaç neden daha bulunur. Bu nedenlerin en önemlilerinden biri, çağdaş sanatçının tarihteki acıları dikkate almadığında, yalan söylediği ya da bir hiç uğruna konuştuğu izlenimine kapılmasıdır.
Sanata duyulan nefretin -toplumumuz bu nefrete ilişkin güzel örnekler verir- bugün bu kadar artmasının sebebi, sanatçıların kendilerinin de onu körüklemeleridir.
Çağımız bunu bizden açıkça talep ettiği için, onun taleplerini yerine getirmemiz ve saygın üstatların, kamelyalı sanatçıların, koltuklarına yerleşmiş dehaların devrinin sona erdiğini sakince kabul etmemiz gerektiğini düşünüyorum.
Yaratmak bugün tehlike arz eden bir eylemdir.
İnandığımız tanrılar, çağımıza kayıtsız kalmamıza izin vermiyor. Günümüz yazarları da bunun bilincindeler. Konuştukları anda sert eleştirilerle saldırıya uğruyorlar.