İnsan, nihai anlamda karşısına çıkan koşullara tabi değildir; bu koşullar onun kararına tabidir. Mücadele mi edeceğine, boyun mu edeceğine, koşullar tarafından belirlenmeye göz yumup yummayacağina isteyerek veya istemeyerek karar verir.
Descartes "Düşünüyorum, öyleyse varım" diye yazdı. "Yalnız" sözcüğünü de kullanabilirdi: "Düşünüyorum, öyleyse yalnızım". Şöyle de yazabilirdi: "Yalnızım, öyleyse düşünüyorum".
İyi bir hayat için yanlış olan şeyleri hayatınızdan çıkarmak yeterli değil diyor Mihaly. Olumlu bir hedef de gerekiyor; yoksa devam etmenin anlamı kalır mı?
Çünkü bizi biz yapan elde ettiklerimiz değil vazgecebildiklerimizdir. Pes etmek, başarısızlığı kabullenmek değil bu, sadece hirslarimizdan arınarak modern dünyanın kurduğu tuzaklardan kurtulmak.
Bizimki gibi bir çağda, yani varoluşsal boşluk çağında eğitimin başlıca görevi gelenek ve bilgiyi aktarmakla yetinmek yerine insanın kendine özgü anlamları bulma kapasitesini düzeltmektir.