Zaten pişmanlıklar sonradan gelirdi. Ânın tadı, pişmanlıkları budayarak mantıklı hale getirir, içinden çıkılamayan pişmanlıkların dallanıp budaklanması için ânın mutluluk zehriyle beslenmesi, geleceğin köreltilmesi ve yarının olmadığı düşüncesinin özümsenmesi gerekirdi.