Geceler örter mi sesimizi?
Yankılanır mı çaresizliği sesimizin ıssız bir ovada?
Sonra bütün kuşlar uçar mı dersi koyu bir yalnızlığa?
Taşlar mırıldanır insana, geçmişten bir türkü duyarsın sonra sokaklarında.
Bağrında saklar onca izi, görebilene açar kendini sessiz bir çığlıkla.
Efsunlu bir kentin özlemi düşer sonra yadına.
Sonra bir hülya yazdırır sana o şehri usulca.
Mardin, 2024.✨