Buradan kesinlikle 'yoksulların vicdanı olmaz' anlamı çıkarmayın. Bundan başka olarak da bu metinin anlaşılması için kitaptaki karakter bilinmeli. Yaşadığı yıkımdan ve açlıktan tüm değer yargıları birbirine girmiş bir adamın ağzından çıkan ve yıkımını sergileyen ânın bir betimi bu. Yokluğun en güzel 'azlık çokluk sıfatı' almış hali. Bu bir alıntı. Atasözü yahut ünlü bir düşünür tarafindan söylenmiş bir söz değil.
'..dostlukların büyük bir bölümü...' ustanın size kacmanız için bıraktığı kapı aralığıdır. Söylüyorum ki, kaçacak yer arayıp tekrar tekrar okumaktansa, okuyup yüzleşme safhasına, bir an önce, geçin.
Aradığını bulamayan insan ya ne aradığını bilmiyor ya da onu yanlış yerde arıyordur. Aradığını bulan insan da mutlu olamayınca bulduğunun aradığı olmadığını anlıyor, mutsuz oluyordur. Arayarak veya bularak mutlu olan insan belki de hiç var olumuyor, ancak bulduğuyla yetinebilen alcakgönüllü insanlar mutlu olabiliyordur. O da belki.
Mirkelam Asel
Eş dediğimiz kişiyi kendimize katamiyoruz belki de ondandir. Sadece kendimizi dusunmek ve isteklerimizin peşinden gidiyor olmak evliliğe ciddi anlamda zarar veriyor. Kimsenin kimseye eyvallahi da yok maalesef artık.