Murat Kahraman
@Mkhrmn
Kitaplar dostumuzdur
10 okur puanı
Haziran 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
352 syf.
·
Puan vermedi
·
4 günde okudu
Kimse sormadı ki; tereyağı gibi kolesterol zengini gıdalar damarları tıkıyorsa, kalp hastalıkları neden 1980'lerden sonra inanılmaz yükselişe geçti? Küresel şirketlerin kolesterol ilacı satışları hızlı artmasına rağmen "kalp hastası sayısının" daha da artmasının sebebi bu olmalı değil mi? Sağlıklı insanların "hasta" görüldüğü dönem böyle başladı. Amaç, herkese "hapı" yutturmaktı. Oysa kolesterol hastalık değildi...
Okur Takip Önerileri
"Piyasanın canlılığı için" dikkat eksikliği bozukluğu, bipolar, obsesif bozukluk, stres bozukluğu, bağırsak sendromu, mevsimsel depresyon gibi yığınla "hastalık" icat edildi!
Hap yutmak en kolay "spor" oldu...
Evet, "sermaye birikimi" için tıp hızla ticarileştirildi.
Sözün kısası, amaç eğer yöredeki ahaliyi korkudan tir tir titretmekse, görüldüğü gibi, aslında sadece bir tek haramî bile yeterdi.
Ebrehe, silahını temizleyen yeniçeriye adamın suçunu sorduğunda, onun vaktiyle Venedik balyosunun kâtibi olduğunu, ama sonradan meslek değiştirip cerrahlığa başladığını ve evinde bir cesedi kesip biçerken yakalandığını öğrendi. Bünyamin'e dönerek,
- "Görüyor musun?" dedi, "Bilme tutkusu insanları nasıl bir sona sürüklüyor. Görmek, duymak, bilmek ve öğrenmek
isteyen şu zavallı cerraha gösterilmeyen saygı, sadece karanlığı, soğuğu ve sessizliği algılayan ve hiçliği bilen bir cesede gösteriliyor. Onu katleden bu insanlar evlerine döndüklerinde belki de çocuklarına Kubelik'in acı sonunu ibretle anlatacaklar ve bilginin tehlikelerini birer birer sayacaklar".
-"Sizin bilginleriniz ne bilirler?"
-"Müneccimlerimiz ilanı harp ve sünnet için uygun zamanları bilirler. Şeyhler gayb âlemine mahsus sırları, medrese âlimlerimiz ise neyin günah neyin sevap olduğunu bilirler".
- "Yüce padişah! Eğer bu saydığın bilginler sadece anlattığın şeyleri biliyorlarsa, onların pek fazla bir şey
İnsanların Dünya karşısındaki kayıtsızlığını da işte tam bu anda kendi zihninde yakaladı ve babasının sözlerine
bir anlam vermeyi başardı: Bu dünyada insanların korktuğu tek şey öğrenmekti. Acıyı, susuzluğu, açlığı ve üzüntüyü
öğrenmek onların uykularını kaçırıyor, bu yüzden daha rahat döşeklere, daha leziz yemeklere ve daha neşeli dostlara
sığınıyorlardı. Dünyaya olan kayıtsızlıkları bazan o kerteye varıyordu ki, kendilerine altın ve gümüşten, zevk ve safadan, lezzet ve şehvetten bir âlem kurup, keder ve ızdırap fikirlerinin kafalarına girmesine izin vermiyorlardı.