- Bir insanı sevmek mümkün mü sence ?
+ İyi tanımadığınız birisi ise belki. Ben insanları pencereden seyretmeyi severim.
- Sen bir korkaksın Stirkoff.
+ Kesinlikle, efendim.
Bağışla, herkes benimle alay etse de gösterişli sözler edemem. Eğer gülmeyi unutmamış olsaydın, benim çalçeneliğime sende gülerdin. Güneşlerden ve dünyalardan söz açmasını başaramam ben. Ama insanların kendilerini nasıl acıya batırdıklarını görüyorum. Dünyanın küçük tanrısı sürekli aynı halde ve ilk günkü gibi tuhaf. Eğer gök ışığından bir parçacık vermemiş olsaydın biraz daha iyi yaşayacaktı. O buna "Akıl" diyor ve onu yalnızca, her hayvandan daha hayvanca yaşamak için kullanıyor
"Bazı insanları acı büyütür ve yaşatır. Acı çekmeden; daha doğrusu yeterince acı çekmeden, yitirmeden, o korkunç yalnızlığı tatmadan kendisi olamaz bazı insanlar.
Ne zaman ki en sevdikleriniz yan çizer, ne zaman ki birer birer düşürür herkes maskesini, ne zaman ki yalnızlıktaki o muhteşem gücü keşfederseniz, o zaman başlarsınız gerçekten yaşamaya.
"Herkesin bir umudu vardır.
Bir savaşı, bir kaybedişi,
Bir acısı, bir yalnızlığı,
Bir hüznü...
Çünkü herkesin bir gideni vardır.
İçinden bir türlü uğurlayamadığı."
"Rakı doldur!" dedim, "eksilmesin!"
Ben bazen eksilirim biraz
Aslında hepimiz eksilirmişiz biraz
Bunu sonradan öğrendim
"Ben aslında herşeyi sonradan öğrendim...
Herkes herkesi sonradan öğrenirmiş, bunu da sonradan öğrendim."