Tarihi roman ve filimlerin tarihi kişileri bizzat konu edinmelerinin hep sorunlu olduğunu düşünürdüm. Çünkü bir yandan tarihi olaylara sadık kalıp kalmama meslesi var bir yandan eser edebi bir kurgu olacak. Bunun yerine bence tarihi kişi yerine onun yakınındaki birini roman kahramanı olarak seçmek daha doğru, daha kolay olur. Mehmet Uzun bu romanda sorunu tam da bu şekilde çözmüş, trajik tarihi olaylar roman kahramanı dengbejin diliyle anlatılıyor. Romanın anlatıcı-kahramanı anlatıyı kendi üslubuyla anlattığı için eser aynı zamanda şiirsel ve destansı bir anlatım kazanıyor. Yazarın okuduğum üçüncü romanı, dördüncü kitabı, oldukça hacimlli bir eser olmasına rağmen kısa sürede bitti.
Okuduğum baskı iki cilt olandı. (Dicle'nin Ağıdı ve Dicle'nin Sürgünleri) Her iki cildi üç dört günde bitirdim, aradaki süre birinci ciltten sonra ikinciyi ısmarlayı kargo beklediğim süre.
