Yaşam, “ve-de”dir; ölüm ise “veda”.
Yaşam, sürekli bir ve’dir; siz yaşadıkça, size sürekli bir şeyler eklenir.
Sonra sıra veda’ya gelir; artık ve’ler bitmiştir.
“Aramızdaki temek fark ne, biliyor musun? Sen insanlara baktığın zaman üniformalar, bayraklar ve din görüyorsun!”
-Peki , sen ne görüyorsun bakalım?
”İnsan, sadece insan. Seven, acı çeken, acıkan, üşüyen, korkan bir insan.”
“Dünyayı bir öncesinde öğrendiklerimizle kurarız. Fakat hiçbir şey öğrenilmemişse, sonraki yaşam öncesinin aynısı olacaktır; aynı sınırlar ve kazanmak için yüklenilen aynı sıkıntılar.”