Ölümün bile anıları silemeyeceği kadar sevmiş olabilir miyiz? Sevgimiz biz öldükten sonra yaşamaya devam ediyor olabilir mi? Karşısındakini kaybetmeyecek kadar sevmiş olanları yaşamın sonsuza dek bir araya getirebileceğini inanıyor musun?
Yeni kaşiflerimizi bekliyoruz hala, zaman yolcularımızı. Bir avuç Macellan, Kopernik ve Galileo yeterli olacaktır. Onlara sapkın muamelesi yapacağız, onlara güleceğiz ama evrenin yollarını onlar açacak, ruhlarımızı onlar görünür kılacak.
Aramızdaki sevgi onları yaşlanmış görmenin anısını yasaklarmışçasına, ebeveynlerimizle ilgili fiziksel belleğimizin olduğu gibi donup kaldığı bir yaş vardır.