Neriman M.
@Neriman1982
Önlisans
İzmir
İzmir, 22 Eylül 1982
898 okur puanı
Ağustos 2018 tarihinde katıldı
Farkına varmıştım zaten; benim var olmaya hakkım yoktu. Rastgele ortaya çıkmıştım; bir taş, bir bitki, bir mikrop gibi var olup gidiyordum.
Sayfa 130 - CAN SANAT YAYINLARIKitabı okudu
Yapayalnızım, ama bir kente yürüyen ordu gibiyim ...
Sayfa 89 - CAN SANAT YAYINLARIKitabı okudu
Başlangıç olmadığı gibi, son da yoktur. Bir kadın, bir dost, bir kent bir kerede terk edilemez. Hepsi birbirine benzer zaten.
Sayfa 68 - CAN SANAT YAYINLARIKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Saat üç. Bir şey yapmak isterseniz, bu saat ya çok geç ya çok erkendir. Öğleden sonra acayip bir an.Hele bugün hiç çekilmiyor.
Sayfa 32 - CAN SANAT YAYINLARIKitabı okudu
Yeryüzünde beni sorguya çekmeyen, bana acı vermeyen bir insan kalmış mıydı hâlâ gerçekten ?
Sayfa 61 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Kadın bana gülümsüyordu –evet,gülümsüyordu, iyilikle gülümseyebilen insanlar vardı hâlâ ...
Sayfa 61 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
"Sonunda yalnızdım ve artık asla yalnız olmayacaktım!"
Sayfa 47 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Dizlerim titremeye başladı: bir KİTAP! Dört ay boyunca elime tek kitap almamıştım ve bir kitabı, insanın birbirine eklenmiş kelimeleri, satırları,sayfaları görebileceği, farklı, yeni, yabancı, dikkati başka yerlere yönlendirici düşünceleri okuyabileceği, izleyebileceği,beynine alabileceği bir kitabı sadece kafamda canlandırmanın bile aynı zamanda hem heyecanlandırıcı hem de uyuşturucu bir etkisi vardı.
Sayfa 45 - Türkiye iş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
İnsan bir şey bekliyordu, sabahtan akşama kadar bekliyordu ve hiçbir şey olmuyordu. İnsan tekrar tekrar bekliyordu. Hiçbir şey olmuyordu. İnsan bekliyor, bekliyor, bekliyordu, düşünüyor, düşünüyordu, şakakları ağrımaya başlayana kadar düşünüyordu. Hiçbir şey olmuyordu. İnsan yalnız kalıyordu. Yalnız. Yalnız.
Sayfa 38 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Bize hiçbir şey yapmadılar -sadece bizi en mutlak anlamdaki hiçliğin içerisine yerleştirdiler, çünkü bilindiği gibi dünyada hiçbir şey insan ruhu üzerinde hiçlik kadar ağır bir baskı uygulayamaz.
Sayfa 37 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
... hem ayrıca, bu dünyada bir zamanlar bir Rembrant'ın, bir Beethoven'in, bir Dante'nin, bir Napoleon'un yaşadığı hakkında en ufak bir bilgisi bulunmayan birinin kendini büyük bir insan sayması son derece kolay değil midir?
Sayfa 10 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Yaş ilerledikçe çoğu şey eskir. Ellerimiz ve sırtlarımız esnekliğini kaybeder. Gözlerimiz körelir. Cildimiz kartlaşır ve görünümümüz bozulur. Tek istisna sesimizdir. Doğru bakılan bir ses zamanın ve sürekli kullanımın etkisiyle giderek güzelleşir.
Sayfa 49 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
"Oğlanı ordudan uzak tutmak için hayatını böyle tehlikeye atmana şaşırdım açıkcası."
"Fazla bir tehlike yok," dedi hancı. "Çünkü fazla bir hayat yok."
Sayfa 32 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Hancı kaşlarını çattı.”Herkesin bildiği bir şeyi soramam,” dedi.
Sayfa 21 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Bir kez kendini bulmuş olan kişinin bu yeryüzünde yitirecek bir şeyi yoktur artık. Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar.
Sayfa 69 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
