Deniz tekrar paylaştı.
Ama karın da iyi bir yanı vardı her şeye rağmen.Seni diğerlerinden saklıyordu;çillerini,kepçe kulaklarını,sefil endamını; ve başka hayallerin yanından geçip hüznün içine yürüyordun ; baş öne eğik,gözler saklı ,vicdan azabın ve değersizliğin ruhunun en derinlerinde,emniyette...
Deniz tekrar paylaştı.
Askerlik muayenesi için Sacramento Hastanesi'ne başvurmamı isteyen bir mektup aldım. Çürüğe çıkardılar beni. Astımım vardı. Bronşitlerim iltihaplıydı.
Gerekli bilgileri halk kütüphanesinden aldığım kitaptan edindim. Astım öldürücü müydü? Olabilirdi. Olsun. Dostoyevski'nin sarası vardı, benim astımım. İyi yazmak için vahim bir hastalık elzemdi. Ölümle baş etmenin tek yolu.
Sayfa 60Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Deniz tekrar paylaştı.
Hayalperestler, bir ev dolusu hayalperest. Babaannem Abruzzi hayalleri kuruyordu. Babam borçlarını temizleyip oğluyla birlikte taş dizme hayalleri kuruyordu. Annem evden kaçmayan neşeli bir kocayla cennete gitme hayalleri kuruyordu. Kız kardeşim Clara rahibe olma hayalleri kuruyordu. Küçük kardeşim Frederic sabırsızlıkla büyüyüp kovboy olacağı günü bekliyordu. Gözlerimi kapatıp bu evin içinde yayılmış düş vızıltısını dinledim.
Deniz tekrar paylaştı.
Çay içtik. Bayattı çay. Şeker de bayattı, top top olmuştu. Çay fincanları tozluydu, çay bayattı ve küçük kurabiyelerde ölüm tadı vardı.
Deniz tekrar paylaştı.
O denli yaraladılar ki beni, kitaplara sığındım, içime kapandım, kasabamdan kaçtım ve bazen Camilla, onları gördüğümde aynı acıyı hissediyorum, o eski yara kanıyor ve burada olmalarından mutluluk duyuyorum, köklerinden kopmuş olmalarından, gaddarlıklarının kurbanı olmalarından, güneşin altında ölüyor olmalarından.
Deniz tekrar paylaştı.
"Tanrım, dedim, çünkü o günlerde Tanrı'sıyla senli benli konuşan inançlı bir gençtim; Tanrım, ne iş? Bu mu istediğin? Bunun için mi getirdin beni dünyaya? Doğmayı ben istemedim, benim parmağım yok bu işte, ama buradayım ve sana önemli sorular yöneltiyorum, nedenlerini bilmek istiyorum, yanıtla, bana bir işaret ver: iyi bir Hristiyan olmanın, on iki yıllık Katolik doktrininin ve dört yıllık Latince'nin karşılığı bu mu?Dönüşüm'ü, Kutsal Üçlü'yü ya da Diriliş'i hiç inkar ettim mi? Kaç Pazar ayini veya dini bayram kaçırdım? Bir elin parmaklarıyla sayabilirsin, Tanrım...
Benimle oyun mu oynuyorsun? İpin ucu mu kaçtı? Denetimi mi yitirdin? Güç şeytana mı geçti yine? Dürüst ol benimle, çünkü kafam sürekli karışık... Bir işaret ver bana...
Hayat, yaşamaya değer mi?
Her şey yoluna girecek mi?"
Sayfa 6Kitabı okudu
Deniz tekrar paylaştı.
"Kaldırımda hırslı bir şekilde yürüyordum, bana son derece garip görünen insanların yanından geçerek, hayaletlerin; dünya bir hayal gibi, şeffaf bir düzlemdi ve üstündeki herkes çok kısa bir süre için oradaydılar, hepimiz, Bandini, Hackmuth, Camilla, Vera, hepimiz kısa bir süre için vardık, sonra başka bir yere gidecektik; hayatta olmaya çok yaklaşıyor ama olamıyorduk."
Deniz tekrar paylaştı.
Seviyordum onu. Çılgınlıktı, delilikti; ama ayağının altındaki paspas, yattığı yatak, tenine sürdüğü sabun, üzerine oturduğu klozet olmaya razıydım.
Deniz tekrar paylaştı.
Bazı şüphelerim vardı tabii ki, ama geri itiyordum onları. Tanrı'ya inancını yitirmeden de yeterince zordu zaten bir atıcının hayatı. Bir anlık inançsızlık kola kramp girmesine neden olabilirdi; suları bulandırmanın alemi ne?
Bırak, her şey olduğu gibi kalsın. Kol, cennetten gelmedir. İnan buna.
Takdiri İlahi'yi boşver. Hem Tanrı sadece iyiyse, bu kadar kötülük niye, her şeyi önceden biliyorsa kendi yarattığı insanları cehenneme göndermek niye?
Deniz tekrar paylaştı.
''Ölüler hayata döner mi? Kitaplar hayır diyor, gece evet diye haykırıyor. ''
Sayfa 17
Deniz tekrar paylaştı.
Hasta bir ülkenin kokusu. Sözlerime kulak ver; bir gün bu koku bütün ülkeyi saracak.
Sayfa 13Kitabı okudu
Deniz tekrar paylaştı.
Arkasına yaslandı, parmaklarını ensesinde kavuşturdu ve dramatik ses tonu ile tavana bakarak: ''Seveceksin beni bu gece aptal yazar bozuntusu; evet - bu gece beni seveceksin.''