Sabitlenmiş gönderi
“Hiç geçmeyen, hiç unutulmayan şeyler de var, beyefendi! Ölünceye kadar insanın sırtından atamayacağı şeyler de var...”
Herkesin hayatı sayısız farklı yöne gitmiş olabilir.
Bütün benliği pişmanlık ve acı içindeydi. Umutsuzluğu her bir zerresini sömürgeleştirmiş gibiydi.
Okur Takip Önerileri
282 syf.
·
Puan vermedi
Sözcüklerle anlatılabilecek bir şey değil bu. Ama düşün, şimdiye kadar düşlemiş olduğun en muazzam, en muhteşem şeyi düşün - şimdiye kadar sadece düşlerinde belli belirsiz özlemiş olduğun şeyleri düşün - İşte hepsi orada.
…dünyanın içinden geçiyordu, uçsuz bucaksız, görkemli bir dünyanın içinden! Dışarıdaki dünya, aslolan oydu; dalgalar, bulutlar ve ağaçlar, düzlükler ve bayırlar: Aslolan onlardı.
72 syf.
·
Puan vermedi
Sevgi dedikleri bu iç karışıklığı, bu özlem mi yoksa?
Bazen, görünür bir sebep olmadan, insana önünden geçtiği yapı, bir sokak köşesi, üstünde oturduğu sandalye hayatında önemli bir yer tutacakmış gibi gelir. İşte bu köşede bugün bir şeyler olacaktı.
İçinde yıkıcı, acı verici bir deprem başladı.
… o ölümsü boşluk duygusu.
Herkes onun gibi değil miydi? En az umutlanmaları gerektiği zaman en çok umarlardı.
Bu öfke bir kırgınlık, bir başkalarına küsme duygusuyla karışıktı. Seveceğini sandığı insanlar bunlar mıydı?
Birden içini bir yere, bir şeye geç kaldığı duygusu kapladı. Yirmi sekiz yaşındaydı,tedirgindi.
Gözlerini kaldırdığında birbirimizi göreceğiz.