Yazarın kafasında karışıklık olmuş bence.tamam çok güzel yazmış ama karışık yazmış.Sonra suçu 80 yaşındaki teyzeye atmış :) Hayata dair değerlendirmelerini daha düzenli yansıtabilirdi fakat bu yine de her paragrafın hatta her cümlenin değerini çokta azaltmamış.Okundukça inceledikçe çok anlamlı yazıların olduğunu görebildim.Kitabın en sevdiğim kısmını sizinle de paylaşmak isterim :
" Neşe, evet en çok özlediğim şey bu olmuştur.Sonraları mutlu oldum ama mutluluk neşenin yanında güneşin yanında bir elektrik lambası gibiydi.Mutluluğun hep bir nesnesi vardır,bir şeyler yüzünden mutlu olunur, varlığı dışarıdan bir olaya bağımlıdır.Oysa neşenin nesnesi yoktur.Belirgin olmayan bir nedende sorar seni, varlığı güneşe benzer,kendi yüreğinin ısısıyla yakar.."
