“Unutma, hayat sana bir fırsat olarak sunuldu, kaos olarak değil”
190 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
"Hâlâ deliyim...
Yağmurda yürümeye bayılırım."
...kurtarılma arayışına da girme. Kendini kurtar, boğulursan da en azından kıyıya doğru gittiğini bilerek ölürsün.
Gözlerini merakla doldur ve sanki on saniye sonra ölecekmiş gibi yaşa...
“İçim rahat ölüyorum. Çünkü sen o ölümü uzaktan hissedemezsin. Ölmem sana acı verecek olsaydı eğer, o zaman ölemezdim."
Bütün yontulmamış varlıklarda olduğu gibi onda da gülünç bir kendini beğenmişlik vardı.
“Bir kez kendini bulmuş olan kişinin yeryüzünde yitirecek bir şeyi yoktur artık.
Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar...”
Benimki ne biçim hayat
Uymuyor ne gördüklerime
ne duyduklarıma
ne okuduklarıma
Ben ne biçim benim
Ne kendime benziyorum
Ne başkalarına
Eğer orman canlıysa, ağaç ölse bile ölümsüz olduğunu bilir.
Çünkü sonuçta bizler yolcuyuz ve yol boyunca ilerliyoruz. Hepimiz, bilgili olduğumuz kadar cahiliz de.
Bir yerden ayrılmaktan korkma, oraya bağlı kalmaktan kork, alışkanlıklarından kork. Hep aynı kalmaktan kork.
