Nursena Ünal
@Nursenaca
25 okur puanı
Eylül 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
"Ben, bütün bunların ortasında, titreyerek bakacağım sana. Insan nasıl ağlamaz bu büyük masala. Günaydın beni doğuran sabah."
Sayfa 17Kitabı okuyor
"Ay beşiğim, şirin uykum, güneş hecem
Uyandım, sen oldum, giyindim dünyayı."
Sayfa 13Kitabı okuyor
"Aşkı bir gövdeden doğuran dünya
Sen koydun bu kalbi bu güzelliğin önüne
Ayrılığa bırakma beni
Ölüm bir gün nasılsa sürecek hükmünü.."
Sayfa 10Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
"Umudun umutsuzluktan ağır yükü adına
Kalbine inanmış bütün sevenlerin muradı adına
Yolların cezaya döndüğü uzaklıklar adına
Yolların bağışa döndüğü yakınlıklar adına
.
.
Yüzü yer düşen çaresizlik adına
Kavuşmanın kekeme sevinci adına
Herkesten yapılmış duvarlar adına
Kendinden başka doğrusu olmayan büyük aşklar adına.."
Sayfa 9Kitabı okuyor
"Her şeyi, her şeyi, bilhassa ruhumu hiç bulunmayacak yerlere saklamalı..."
Sayfa 160Kitabı okudu
"Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz ,yaşayıp gidecektim. Sen bana, dünyada başka türlü bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin. Bunu sonuna kadar götüremediysen, kabahat senin değil..."
Sayfa 159Kitabı okudu
"Pekâlâ; işte, ne kendime, ne başkalarına kabahat bulmuyor, hadiseleri olduğu gibi kabul ediyor ve sessizce katlanıyordum."
Sayfa 150Kitabı okudu
"Yavaş yavaş hislerim kütleşmişti. Hiçbir şeyden müteessir olmuyor, hiçbir şeye sevinmiyordum. "
...
"Insanları sevmeme ve onlara tekrardan yaklaşmama da imkân yoktu; çünkü en inandığım, en güvendiğim insanda aldanmıştım. Başkalarına güvenebilir miydim? "
Sayfa 150Kitabı okudu
"Dünyada bir tek insana inanmıştım. O kadar çok inanmıştım ki, bunda aldanmış olmak, bende artık inanmak kudreti bırakmamıştı. Ona kızgın değildim. Ona kızmama, darılmama, onun aleyhinde düşünmeme imkân olmadığını hissediyordum. Ama bir kere kırılmıştım. Hayatta en güvendiğim insana karşı duyduğum bu kırgınlık, adeta bütün insanlara dağılmıştı; çünkü o benim için bütün insanlığın timsaliydi. "
Sayfa 149Kitabı okudu
"Bir insana bir insan herhalde yeterdi. Fakat o da olmayınca? Her şeyin bir hayal ,aldatıcı bir rüya ,tam bir vehim olduğu meydana çıkınca ne yapılabilirdi ? Bu sefer inanmak ve ümit etmek kabiliyetini ben kaybetmiştim."
Sayfa 147Kitabı okudu
"Arada bir fark vardı: Hayatın bundan ibaret olduğunu zannettiren bensizliğimin yerini şimdi, dünyada başka türlü de yaşanabileceğini bir kere öğrenmiş olmanın azabı tutuyordu."
Sayfa 146Kitabı okudu
"Içimde yarı kalmış bir konuşmanın üzüntüsü vardı."
...
"Ona niçin söyleyemediğime yanarak kafamda sakladığım bir sürü güzel laflar bunun yanında pek âciz ve renksizdi. "
Sayfa 141Kitabı okudu
"Halbuki ben, ne kadar saçma olursa olsun, yan yana bulunduğumuz zamanın durup kalmasını, asla bitmemesini temenni ediyordum. "
Sayfa 140Kitabı okudu