ÖZGE ÖZALPEK yorumladı.
Benimle konuşan kitap...
Yeni, yine, yeniden Serhat Kaya
İlk kez pandemi sırasında kalemiyle tanıştığım kitap 
Umursama olmuştu, sanki karşımda sohbet edercesine bir anlatım dili vardı ve bundan çok etkilenmiştim. Çünkü kişisel gelişim türünde okuduğum neredeyse tüm kitaplar direktifler yağdırıyor, sev, terk et, bağışla vb diyordu ve bunu faydalı bulmuyorum, ancak Serhat Kaya probleme işaret ederken kendisi bu sorunu yaşarken ve problemi aşarken hangi süreçlerden geçtiğini daha gerçekçi ve uygulanabilir önerilerle aktarıyordu. Katarsis'ten önce Azad isimli romanını okudum ve onu da beğendim ama yine de yazarın anlatı ve deneme türünde (her ne kadar tür kişisel gelişim kategorisinde olsa da) yazmasını daha çok sevdim. Mesela Huzursuzluğu Kitabı'nı okuyanlar veya F. Pessoa'yı sevenler Serhat Kaya'yı da sevecektir çünkü ben okurken tarzlarını benzettim. Katarsis kitap özelinde hızlı okunan akıcı bir eser olmuş, konular ön söz'den itibaren iç içe ilerliyor ve okuyana kendini iyi hissettiren deneyimlerin aktarımı ile devam ediyor. Kitabın içindeki Yalnızlık Edebiyatı, Hayat Otabanı, Muamma, Arınmanın Merkezi ve Asıl Mesele adlı bölümler en çok beğendim bölümleri oldu. Bu türü sevmeyenlerin dahi, karşısında kendisine zaman ayıran biri varmış oturmuş sizi dinliyor ve size anlatıyor formatında yazılmış bir eser olduğu için Katarsis'i bir gün mutlaka okumalarını önerebilirim.
Katarsis
Umursama'yı ben de okumuştum, çok sevmiştim, Katarsis'i henüz okumadım ama mutlaka okuyacağım. Bir sonraki kitabınızı keyifle okumanızı dilerim.
