"Bir zamanlar birbirlerinden ayrılmak, birbirlerini kaybetmek ihtimalinin korkusunu çekmiş olmasalar, belki de birbirleri için ne kadar kıymetli olduklarını hâlâ bilmeyeceklerdi."
"Göğsünün içinde, bu asırlık ağacın kabuğu gibi, yarıklar bulunduğunu sandı ve gırtlağına kadar bir ateşin çıktığını hissetti. Aman Yarabbi, ne kadar yalnızdı..."
Kitabı bitirir bitirmez hemen düşüncelerimi yazmak istedim. Kitap beni kendi içine aldı ve uzun bir sorgulamaya sevk etti. Lennie günümüz toplumunu yansıtan bir ayna görevi üstlenmiş. Onun diğerlerinden farklı olması, rahatsızlığı, zihinsel engeli karşısında alay konusu olması ve ciddiye alınmaması beni çok yaraladı. Günümüzde de böyle insanların dışlanması bizim için bir ders niteliğinde oldu. Kitabın sonu tam beklediğim gibi bitti. George tam olarak bunu yapacak, onu gözden çıkaracaktı. Kendimi onun yerine koyduğumda acaba ben ne yapardım diye uzun uzun düşündüm. Belki de haklıydı en azından başkalarının acı çektirmesine izin vermedi. Mutlaka okunması gereken, dersler çıkaracak bir eser olmuş. Okuyacak herkese keyifli serüvenler...
"İnsanın iyi olmak için akla ihtiyacı yoktur. Hatta bana zaman zaman bunun tam tersi olmalı gibi gelir. Çok zeki birini ele al, hemen hiçbir zaman iyi biri olmadığını görürsün."