Bu hayatta bana darılmayan , bana küsmeyen , beni bekleyen tek şey kitaplarım olmalı , onları da kaybedersem yaşamaya değer bir sebep bulmakta güçlük çekeceğim...
Tek günahın başkalarının mutluluğunu geciktirmek ya da kendi mutluluğumuzu tehlikeye atmak olduğunu ona öğretip buna inanmasını beklerken. İsa'ya daha yakın değil miyim , Gertrude'ü kendinden koruyor sayılmaz mıyım?