"Neredeyse hiç ciddi değilim ve her zaman çok ciddiyim. Çok derin, çok sığ. Çok hassas, çok soğuk kalpli. Ben bir paradokslar koleksiyonu gibiyim."
- Ferdinand de Saussure
Bir kitap okudu
162 syf.
·
Puan vermedi
·
40 günde okudu
Çok sevmenin sevgisizliğine uğradım ben.
Murathan Mungan
Sayfa 163Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
İnsan bunca yoğun ve yüklü,bir nefreti,bir umutsuzluğu,bir mutsuzluğu taşırken kimseyi sevemez,gerçekten sevemez. Sevmeyi becermek için biraz mutlu olmak gerekiyor.
Murathan Mungan
Sayfa 162Kitabı okudu
Mutlular mı gerçekten ? Yoksa hiç bilmedi mi mutluluğu? O küçük,korunaklı yaşamlarını mutluluk mu sanıyorlar? Sıradan,tekdüze yaşantılarında sonsuz bir güven duygusu içinde yaşamayı mutluluk mu sanıyorlar? Hep sanıyorlar. Hep sanıyorlar. Hep sanıyorlar. Bütün yaşamları sanmak.
Murathan Mungan
Sayfa 145Kitabı okudu
Her şeyi rastlantılar belirliyor nicedir. Küçük yaşamlar, küçük duyarlıklar, küçük yüreklerin daracık yüzölçümleri içerisinde gidip geleceğiz, gidip geleceğiz. Ucuz duyarlıklara, günübirlik ilişkilere, mantık evliliklerine, yalancı aşklara, filmlerden, romanlardan öğrendiklerimizi yaşama gayretlerine, düzmece aşk serüvenlerine, bir mevsimlik yaz aşklarına, karanlık sokak ilişkilerine gönül düşürdük, hayatımızı düşürdük. Ayaklar altına aldık soylu yanlarımızı, erdemlerimizi, tutkularımızı, derin acılarımızı , yeteneklerimizi, kendimizi.
Murathan Mungan
Sayfa 143Kitabı okudu
Rüyanın bittiği yerde başlayan bir masal yok mudur Prensim ? İnsanların uyanıkken de sevildiği masallar…
Murathan Mungan
Sayfa 128Kitabı okudu
Sevmek imkânsızlıktı.
Kendimizde beslediğimiz, kendimizde büyüttüğümüz, kendimizde saklı duran bir şeydir sevmek. O hep bizdedir, bizledir, usul usul biriktiririz onu, içimizde yığılı durur. Ve günün birinde ansızın karşımıza biri çıktığında sanırız ki içimizden boşalıveren bütün bu duyguları o taşımıştır bize.
Sevmek, kendi kendimizi büyülemektir; kendi kendimize yaptığımız bir büyü.
Oysa yeniden başlayacaktır arayışlar, pişmanlıklar, yanılgılar. Her şey "tamamlanmak içindir. Çoğu kez ölümün tamamlayıcı ellerine dek aynı umut, aynı arayış, aynı çırpınış ve aynı perişanlıkla sürükleniriz.
Gözümüz arkada kalmıştır.
Murathan Mungan
Sayfa 125Kitabı okudu
İmgelememizin şiiriyle güzelleştiremeyeceğimiz kadar acı bir hayat yaşıyoruz.
Murathan Mungan
Sayfa 112Kitabı okudu
Eğer biz aynı dili konuşan insanlar bile konuşamıyorsak,anlaşamıyorsak,birbirimize ulaşamıyorsak,her şey çok daha önce yitirilmiş demek ki…
Murathan Mungan
Sayfa 105Kitabı okudu
Sonunda ölümünü bilen,ölümünü seçmiş birinin katiliyle yaşadığı bir sevda ilişkisi bu. Birinin beni vurması,beni öldürmesi gerekiyor,ölüm de sahici bir şey değilse ben ne yapabilirdim Hakim Bey.
ölüm de sahici değilse …
Murathan Mungan
Sayfa 103Kitabı okudu
Kendime katlanamıyordum. Katilimi arıyordum Gazeteci Bey. Bütün bulvarlarda katilimi arıyordum.
Murathan Mungan
Sayfa 102Kitabı okudu
Sen de kimseyi sevemezmişsin,hiç kimseyi. Bütün erkekler gibi. Erkekler sevemez Aleko.Sevemiyorlar. Yüreklerini koyamıyorlar hiçbir ilişkiye. Sakınıyorlar,esirgiyorlar; korkuyorlar yüreklerinden.
Murathan Mungan
Sayfa 102Kitabı okudu
Sonra herkes gitti. Hayatımdaki herkes teker teker gitti. Bir tek ben gidemedim. Ben sevdiği için gidemeyenlerdenim işte. Bütün bir geçmişin kıçına tekmeyi yapıştırıp da gidemeyenlerdenim.
Murathan Mungan
Sayfa 101Kitabı okudu
Bütün duyarlı yanlarımın çürüdüğünü duyumsuyorum. Sanki gövdemin her parçası usul usul ölüyor. Karşı çıktığım dünyanın bir parçası oluyorum. Acı,sevinç,keder,sevgi,bunların hepsinin sahicisinden istiyorum. Bir buçuk porsiyon sahici tarafından garson bey oğlum.
- Murathan Mungan
Sayfa 97Kitabı okudu