Sabahattin Ali'nin diğer iki romanıyla karşılaştırıldığında, edebi kaygıdan ziyade dönemin siyasi ortamına eleştiri kaygısı taşıyan bir roman. Ömer'in iç dünyasının yeteri kadar incelenmediği, psikolojik boyutu açısından amacına ulaşamayan bir eser. Ancak roman kahramanlarının aşka ve topluma ilişkin tiratları çok etkileyici.
Romanda özellikle dönemin edebiyatçılarına yönelik eleştiriler de dikkat çekiyor. Romandaki Emin Kamil'e ait "Tükürdüm gözlerimi ağzımdan boncuk gibi" dizelerinin aslında Necip Fazıl'ın "Kustum öz ağzımdan kafatasımı" dizelerini işaret ettiğini düşünüyorum.
Roman 10 puanı hak ediyor ancak Sabahattin Ali'nin diğer romanlarına haksızlık etmemek için 9 veriyorum.
