Ve kokunuzu bu gecelik burnumdan değil ağzımdan dolu
dolu soludum içime. Umarım yeter bu gecelik ölmemeye.
Ölürsem lütfen bağışlayın... bağışlayın bayım...
Sizin yüzünüzden... Yüzünüz diyorum bayım.
Bir şey var yüzünüzde.
Özlemekle ölmek arasında! Her yanı yara bere.
Bakmayın gözlerimi sürekli kapadığıma.
Kirpiklerim yangınlardan geçmiş.
Çünkü ihanetler görmüşüm geçerken bu dünyadan.
Yalanlara doymamış bir de sırtımı
dünyanın çürük kapılarına dayamışım.
Gardımı bırakmışım bir otobüs terminalinde
bizim şarkımız en son söylendiğinde.
İntiharlar etmişim gece yarıları bayım.
Boğulurken düşünmüşüm kimi zaman
"Acaba ölsem mi?" diye...
SPOİLER!!!
Hikaye ışıl'ın hayatındaki sahtelikleri hissedip boşluğa düşerek
bir sosyal medya platformuna kayıt olmasıyla başlıyor.
Uygulama kullanıcıları yaralı ve şifacı olarak ikiye ayırmıştır
ışıl yaralı olarak insanlarla konuşmaya başlar.
Herkesin yaralı ya da şifacı olduğu uygulamada birinin her iki kategoriye de girmediğini gören
Ait olduğun toplumun
birliğini unutma
seni tamamlayan halkı
nefes diye çek içine
kendini var eden sensin ama
bir parçanı onlar dokur yine.
- köklere saygı
Dibi gördüm sandıktan sonra
en dibe batmak
ne ip ne sana uzanan bir el yukarıda
merak ediyorum
kendimi istemediğim için mi
kimse istemiyor beni.
- hem zehir hem panzehirim