İsveçliler yoğun bir propagandayla dünyanın en mutlu, en sağlıklı, en yakışıklı ve uygar toplumu olduklarına inandırılmışlardı. Hiç sorgulamayan bir gerçekt bu. İki kanallı televizyonda reklam yasaktı. Akşam saat on ya da on buçukta kapanan bu sıkıcı televizyonda Afrika, Asya, Afrika, Ortadoğu ülkeleri gösterilir, oradaki yoksulluk ve politik kargaşa işlenirdi. Böylece İsveçli ne kadar rahat bir toplumda yaşadığını düşünürdü.
Sayfa 198 - Remzi Kıtabevi