Eser sırf bir kitap olsun diye yazılmadığı için kitap bazı yerlerde kendini tekrar ediyor. Bazen motivasyon kitabı okuyormuş hissine kapılıyorsunuz. Yazara bütün noktalarda katılmıyorum. Katılmadığım noktalar:
1) Insanların yaptığı kötülüğün istemeden olduğu kanaatine varması.
2) Yakınlarmızın kötü işlerine karışmamamızı oğütlemesi.
Bu tevazunun bir imperatordan çıkması beni oldukca şaşırttı. Genellikle böyle insanlar kibirli olur. Aurelius felsefe sayesinde bu kötü özellikden kurtulmuş gözüküyor. Gerçekden taktire şaiyan bir insanmış.
Eseri okumayı herkese tavsiyye ederim. Yer yer kendini tekrarlasada size bir şey katıcakdır buna emin olun. Şimdiden herkese iyi okumalar dilerim!
