Kaç umut fısıldadı toprağın rahminden?
Lüzumsuz kalabalıkta kaç yüzyıllık yalnızlık?
Gökkuşağı aleladedir artık siyahı,kırmızı çizgisi olarak görene
Kibir hançeri saplanmış insanlığın kalbine hem de insan tarafından
Umumi bir af çıksa da kurtulsak dünya zindanından
Kaderin çarkı,insanın çabasıyla dönüyordu ta en başından
Ey sabır al başımdan bu öfkeyi ve kini
Üzülme!Öldüğünde severler olduğun gibi.