Patika..
@Patika8
İstanbul
1 Ocak 1988
30 okur puanı
Haziran 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
288 syf.
10/10 puan verdi
·
14 günde okudu
…,gözlerden birinin ucunda tek bir gözyaşı damlası beliriyor, ama yuvarlanmıyor, soğuk havada kristalize oluyor, giderek büyüyor, ikinci bir dev küreye dönüşüyor, dünyayla birlikte dönmek istemeyen, fakat kendini dünyadan koparıp sonsuz uzaya atılan bir küre.
Sayfa 263Kitabı okudu
Eğer bir insan, kendi mutluluğunun buharları arasında yaşıyorsa, eğer bir insanın ‘Tanrı sizden razı olsun’ un dışında söyleyecek pek sözü yoksa, o zaman o insanı yıkamaya kalkışmamalı, o insan için iyi olanı o insanın üstünden yıkayıp akıtmamalı, birini, olmayan bir yeni yaşam için arındırmaya kalkışmamalı.
Sayfa 239Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bazen sesim çıkmıyor: Bu duruma karşın kendi kendime yaşama iznini verdim. Bazen de sesim çıkıyor ve herkes tarafından duyulabiliyor: Yaşıyorum, yaşayacağım, yaşama hakkımı kullanıyorum.
Sayfa 196Kitabı okudu
Yaşayacak bir Niçin’i bulunan, hemen hemen tüm Nasıl’lara dayanabilir.
Sayfa 183Kitabı okudu
… Yer, bu kez Viyana değil. Öyle bir yer ki, onun adı her yerde ve hiçbir yerde. Zaman, bugün değil. Zaman, aslında hiç yok, çünkü dün olmuş olabilir, uzun zaman önce olmuş olabilir, yeniden olabilir, hep olabilir, birkaç şey de hiç olmamış olacak. İçine başka zamanların karıştığı bu zamanın birimleri için bir ölçüt yok, ve içine zaman içerisinde hiç varolmamışların karıştığı zamandışılıklar için de ölçüt yok.
Sayfa 150Kitabı okudu
… çünkü yalnızca söğütlerden, rüzgârdan ve sudan oluşma bu yabancı bölgeden artık hiçbir çıkış yolu göremiyordu… hışırtıları giderek artan söğütler fısıldamıyor, gülüyor, tiz seslerle bağrışıyor, içini çekerek inliyordu… prenses, hiçbir şey işitmemek için başını kollarına gömdü… Ne öne ne de arkaya gidebiliyordu, ya suyu ya da söğütlerin güçlü mü güçlü ordusunu seçmek zorundaydı.
Sayfa 131Kitabı okudu
Bu resim, benim içimdeki büyük anıtmezarda, düşsel kişilerin, bir anda canlanıp aynı hızla ölüme koşan figürlerin resimlerinin yanında duruyor şimdi.
Sayfa 125Kitabı okudu
…ve başlangıçtan bu yana onun için gerekli değildim, ama aynı zamanda da varlığı gerekli olan, karanlık bir tarihim; onun tarihine eşlik eden, o tarihi tamamlamak isteyen, ama onun kendi gölgesiz tarihinden ayırdığı ve araya sınır koyduğu bir tarih.
Sayfa 25Kitabı okudu
Eskiden yalnızca acırdım kendime, burada kendimi mirastan mahrum edilmiş biri gibi elverişsiz bir durumda hissediyordum, sonraları başka yerlerdeki insanlara acımayı öğrendim.
Sayfa 85Kitabı okudu
Ama kalıcı nitelikteki dağınık monologlar, geceleri ve yalnızken oluşur, çünkü insanoğlu karanlık bir yaratıktır, yalnızca karanlıklarda kendi kendisinin efendisidir ve gün ışığında yeniden köleliğine döner.
Sayfa 90Kitabı okudu
Kendi kendimden başka biri olamayacağımın bilincine vardım. Hiçbir zaman - hiçbir zaman, anlıyor musunuz? - hiçbir zaman kendim olmaktan vazgeçemeyeceğimi fark ettim.
Sayfa 54Kitabı okudu
Geçmiş olan ben’in, şimdiki ben’den ne istediğini bilmiyorum, ama ne dilersen dile, belki de esirgemeyeceğim senden.
Sayfa 12Kitabı okudu
Bahçeden, kentten dingince çıktım. Bu olay için hiç kimse hiçbir zaman rahatsız etmedi beni. Şimdi hâlâ dünyada, büyük kıyı kentlerinde yaşıyorum; anısını kesin olarak çıkaramadığım bir şeyim eksikmiş gibi geliyor bana. Ne zaman neşe, aptalca gülümseyişleriyle içimi sarsa, kendi kendisini öldüren, ama gene de yaşamayı sürdüren tek adamın ben olduğumu düşünüyorum. Ama bu, ciddileşmeme yetmiyor.
Sayfa 17Kitabı okudu
104 syf.
10/10 puan verdi
·
4 saatte okudu
