Hz Mevlana derki; Bu dünyada herkes bir şey olmaya çalışırken,sen hiç ol... Menzilin yokluk olsun. İnsanın çömlekten farkı olmamalı,nasıl ki çömleği ayakta tutan dışındaki biçim değil,içindeki boşluk ise,insanı ayakta tutanda benlik zannı değil hiç'lik bilincidir.
Nietzsche diyor ki; "Kendine en ağır yükü aradın: bulduğun, kendindi... Kendini sırtından atamadın!" İnsanın derdi de dermanı da, varı da yoğu da kendisidir. Şair Niyazi Mısri diyor ya hani; “Dermân arardım derdime derdim bana dermân imiş.” diye tam da öyle. Derman dışarda değil.
En ağır yükü aramıştın ya:
buldun işte, kendini -
üzerinden atamadın kendini...
Gözetleyen,
diz büküp çömelen,
artık ayakta duramayan biri!
yapışmış gibisin sanki mezarına,
yekvücut olmuş gibisin tininle!
Nietzsche'nin, acı çeken Breuer'e söyledikleri.. "Tabii acı çekeceksin, görmenin bedelidir bu.. Tabii için korkuyla dolacak, yaşamak demek tehlike içinde olmak demektir.. Büyümek zordur!!"
Allah’ı insanileştirip, huysuz ve sürekli öfkeli bir ihtiyar gibi en büyük mesaisini kadın ve erkeğin giyimine ve sexs hayatına harcıyormuş gibi gösterenlere inat , yaşasın vicdani seçim özgürlüğü , yaşasın iyilik . Allah iyi olan her şeydir ; bebek gülümsemesidir, birine yardım etmenin huzurudur , hoşgörüdür , temizliktir , faydadır , doğru söylemektir, aklınıza gelebilecek en iyi fikirlerdir .
ibrâhim baltanın suçu yok, kırılmak puttan eskidir, bilmiyorsun. bir bilinmeze denklem olmakla geçiyor ömür, bilmiyorsun. onlar nemrut. sen ibrâhim. uykularımda putlar ekiyorlar göğsüme. yangınların ortasındayız. bilmezsin ki ateş kendinden olanı yakmaz. bahçelerinden bahar eksik olmasın. ‘inandım lakin gönlüm biraz yatışsın.’ ben seni hep güzel hatırladım.