Çun cumle hatâ konem, savâbem to besî
Maksûd ez-în omr-i harâbem to besî
Men mî-dânem, ki çun behâhem reften
Gûyend çi kerdeî? Cevâbem to besî
Mevlânâ
Bütün yaptıklarım yanlış olsa ve tek doğrum sen olsan, bu yeter bana. Şu yıkılmış gitmiş ömrümden maksat sensin. Bu yeter bana. Bu dünyadan giderken bana “Ne yaptın, ne ettin?” diye sorarlarsa, cevabım “sen” olur. Bu yeter bana.