Che'nin kendi elinden yazdığı günlük tadında savaş anılarını okurken kelimenin tam anlamıyla huzur buldum.Küba ihtilalinin bir kısım öncesi ve ihtilale kadar dayanan kısımda Fidel Castro ile Meksika'da bir generalin çiftlik evinde sefer hazırlığı yapmaktadırlar.
Ancak içlerinde bazı hain ve casuslarında olmasıyla(düşmana silah satan)Meksika'nın bazı birliklerine yakalanırlar ve yaklaşık iki aya yakın bir süreyle hapiste kalırlar.(che o dönem meksikada kaçak hayat sürmektedir)
Hapisten çıktıklarında kübaya deniz yoluyla girmeye karar verseler de tecrübeleri az olduğundan gemideki 83 kişiyi neredeyse hepsini deniz tutar ve geçiştirmek adına zaman zaman küba milli marşını söylerler.Zorlu yolculuktan sonra kübaya varılsada yerlerini tespit eden sahil güvenlik gemisi savaş uçaklarını harekete geçirir.Üstlerine bomba yağdığı için ormanlık bir arazide yorucu deniz yolculuğu ardından kamufle olarak saklanırlar.Yorucu yolculuklar esnasında aç oldukları için pek bir şey yiyemezler ancak arazide buldukları şeker kamışlarını emerler.Arazide batista askerlerinin ve uçakların ateşine maruz kalan che ve yanındaki acemi er birliğinden bazıları ölür bazıları ise yaralanır ve birliğin askerleri hayatlarını kurtarmak adına dağılırlar.
Che ve 8 arkadaşı bir grup kalmıştır ve bastıran büyük açlıkla gece buldukları yengeçleri yemeye başlamışlardır.
Bölgede yaşayan bir köylünün kapısını çalıp bir süre burada saklanan che ve arkadaşları belirli bir zaman sonra diğer arkadaşlarıyla da buluşmuşlardır.
Bu zorluklar onlar için ne ilkti ne de son yaşadıkları açlık,susuzluk verdikleri yaşam mücadelesi.Ve devrimin başarıya ulaşmasındaki en önemli etken de Fidelin disiplinli,sert etkileyici fikirleri,tavırları,kararları...