Sinema insana bir dizi muhtemel zevkler sunar. Bunlardan biri de scopophilia’dır. İnsanın kendine bakmasının bir zevk kaynağı teşkil ettiği durumlar vardır; tıpkı bunun tersine olarak, kendisine bakılması durumunda oldulu gibi... Esasen, "Three Essays on sexuarity" (cinsellik üzerine üç Deneme)'de Freud scopophilia'yı. erotojenik bölgelerden bağımsız orarak varolan ve cinsellik içgüdüsünün bir unsuru olarak hüküm süren güdüler şeklinde ayırt etmiştir. Bu noktada scopophilia'yı, diğer insanları birer nesne olarak kabul ederek, onlara kontrolcü ve meraklı bir bakış yöneltmek
suretiyle birleştirmiştir. Onun özellikle verdiği örnekler, çocukların 'voyeuristic' aktiviteleri, mahrem ve yasak olan şeyleri görme ve anlama arzuları (diğer insanların üreme ve vücut fonksiyonlanna, penisinin olup olmadığına ve anadan doğma görüntüye olan merakları) çerçevesinde odaklanmıştır. Bu analizde scopophilia, esas itibariyle aktiftir. İçgüdü , diğer
faktörler tarafindan , özellikle de ego'nun oluşumu tarafından değiştirilmesine rağmen, başka kişilere bir nesne olarak bakmada, zevkin erotik temeli olma vasfını korumaya devam eder. Uç noktada, tek cinsel tatmin aracı, aktif bir kontrol duygusuna dayalı olarak 'gözlemek, olan, meraklı röntgencileri ortaya çıkarmak suretiyle sapıklığa kadar uzanabilr.
Görsel Zevk ve Konulu Sinema- Ali Balabanlar