Bu gün kalbimin en dağılmış haliyle yine seni seviyorum. Dinlemek istemediğim inadına radyolarda karşıma çıkıyor. Neden hiç bir şarkıyı dinlemek istemiyorum biliyormusun, hepsinin içine bir parça da olsa sen karışmışsın.
Senin bana verdiklerinin tadını çıkarabilirdim ama sadece utanç, yorgunluk, zayıflık ve suçluluk hissiyle. Bu yüzden sana her şey için yalnızca bir dilenci kadar müteşekkir olabilirim, yaptıklarımla değil.
Sonucun seni her halükârda utandırmasının ve bunun senin yetiştirme tarzının bir neticesi olarak kabullenmeyi farkında olmadan reddetmenin sebebi, senin elinle benim hamurumun birbirinden bu denli yabancı olmasıdır.
Cesaret, azim, güven, şundan veya bundan alınan keyif, sen karşıyken ya da sadece karşı olduğun varsayıldığında bile sonuna kadar dayanamazdı ve senin de hemen her şeye karşı olduğun varsayılabilirdi, en azından ben öyle varsaydım.