Münafıklar, kâfirlerin uç karakolunun askerleri gibidir. Zâhirde Müslümana, hakikatte ise kâfire dostturlar. Müslümanların başına bir felaket gelmesi için bekler, Mü'minler ağlarken sevinir, sevinirken ağlarlar. Münafık, "ol"dururken "öldürmeye" ; Mü'min ise "er"dirmeye taliptir.
Sayfa 60
İnsanın cennetten dünyaya gönderilmesine sebep olan iblis, onu dünyevileşmeye çağırarak uhrevilik yolunu kapattı.
Sayfa 52
Kârûnlaşmak, zengin bir kulun fukaraya sadaka vermeyi reddederek Allah'ın eşya ve hadise üzerindeki tasarruf yetkisini tanımadığını ilan etmesidir.
Sayfa 28
Okur Takip Önerileri
Her Müslüman takati nisbetinde çalışmak ve yeryüzünü imar etmekle mükelleftir. Bunu yaparken ne dünyadan ahirete ne de ahiretten dünyaya pay verecek; dünyayı da ihmal etmeyecek, ahiretini de dünyasına kurban vermeyecek.
Sayfa 27
Selam İnsan Olabilene!
Kadir Gecesi dünyaya teşrif eden melekler, dünyevileşen insanı değil; ruhuyla yücelen Müslümanı muhatap alır ve onu selamlar.
Sayfa 22
"Müteessir olma! Acılar, acıları bastırır."
Sayfa 15
Batı'nın kent yapısı bize sadece taşıyla toprağıyla değil, ahlakıyla da sirayet etti.Muhabbetsiz ve selamsız şehirler kurduk.Dirilten selamı bıraktık, öldüren yalnızlığı aldık.
Sayfa 13
Türlü sürprizlerin lavanta çiçekleriyle sarmaş dolaş yattığı o sandıkları ah ben çok iyi bilirdim. Kapakları kapalı olsa da neleri gizlerdi o sır kutuları, hangimiz bilmezdik ki.
Sayfa 17
Ne yapmıştım ben? Yaşamamdan maksat bir lisan öğrenmek, bir meslekte söz sahibi olmak mıydı? Yaradılışın ve yaradılışımın sırrı bu kadar mahdut olabilir miydi? Tabiatın kucağında yaşanması gereken hayat böyle mi sarfedilmeliydi? Beni tutup sürükleyen rüzgâr neydi?
Sayfa 12
"Evin sofrası, evin Suffa'sıdır."
Sayfa 106
Rabbimiz diyordu ki: "Kim Allah'a ve Resulü'ne itaat ederse işte onlar, Allah'ın kendilerine lütuflarda bulunduğu peygamberler, sıddıklar, şehitler ve salihlerle beraber olacaklardır.Bunlar ne güzel arkadaşlardır." Nisa Suresi, 4/69
Sayfa 104
Birden bunca zamandır kör olduğumu; benim acılarımın diğer insanların acıları yanında hiç kaldığını hissetmeye başlamıştım.
Daha önce pek fazla okumuyordum. Kitaplar evimizde pek sık görülmezdi. Ekmeğin daha önemli olduğu düşünülürdü. Karnımızı doyurmak zihinlerimizi doyurmaktan daha önemli bir işti.
Sayfa 87
O benim için bir anneden daha fazlasıydı; savaştaki silah arkadaşımdı.
Artık kendimden kaçamıyordum,bunu yapamayacak kadar büyümüştüm.