Rabia Alacalı
@Rabialacali
Kediler ve kitaplar >
Atatürk Üniversitesi
362 okur puanı
Ağustos 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
İnsanların beni beğenip beğenmemeleri umrumda değil artık. Ben kendimi tanımakla ilgiliyim
Sayfa 417Kitabı okudu
Desem ki vakitlerden bir nisan akşamıdır,
Rüzgarların en ferahlatıcısı senden esiyor,
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini.
Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim,
Senden kopardım çiçeklerin en solmazını.
Toprakların en bereketlisini sende sürdüm,
Sende tattım yemişlerin cümlesini.
Desem ki sen benim için,
Hava kadar lazım,
Ekmek kadar
Okur Takip Önerileri
Yolda gördüğüm birçok insanın da ruhu benim gibi paramparça olmalı.
Ben bir Ayten'dir tutturmuşum ohh ne iyi.
Ayten'li içkiler içip,
Sarhoş oluyorum ne güzel..
Hoşuma gitmiyorsa rengi denizlerin, biraz Ayten sürüyorum güzelleşiyor.
Şarkılar söylüyorum.
Şiirler yazıyorum Ayten üstüne...
Saatim her zaman Ayten'e beş var ya da Ayten'i beş geçiyor
Ne yana baksam gördüğüm o...
Gözümü yumsam
Kendinizi başka birisinin düşüncelerine göre incelemeye çalışırsanız hep ikinci el bir insan olarak kalırsınız.
Jiddu Krishnamurti
Güzel şeyler de vardır bu hayatta
Çay ve kitaplar gibi,
Yağmur gibi,
Kediler gibi...
Kitap bir hayattı benim için. Kitaplarla yaşadım. Ve kitaplardaki insanları, sokaktakilerden daha çok sevdim.
"Firuze" dedi, Firuze bakmadı. Bir daha "Firuze" dedi. Firuze kalbinde üç bina yıkmış, iki bahçe yakmış, yazınki kuşları gönlünden göçmüş gibi döndü baktı. Bazen "gidiyorum" denmez.
Kafam cam kırıklarıyla dolu doktor. Bu nedenle beynimin her hareketinde düşüncelerim acıyor, anlıyor musun?
2024 okuma hedefini ekledi.
2024 OKUMA HEDEFİ
0/20 kitap - %0 tamamlandı
Henüz kitap okumadı
20 kitap
0 sayfa
0 inceleme
3 alıntı
12 günde 1 kitap okumalı.
Zamanla nasıl değişiyor insan,
Hangi resmime baksam ben değilim.
Nerde o günler, o şevk, o heyecan?
Bu güler yüzlü adam ben değilim.
Cahit Sıtkı Tarancı
Tesadüflerin oyuncağı olacak olduktan sonra ne diye bir irademiz vardı? Kullanamadıktan sonra göğsümüzü dolduran hisler ve kafamızda kımıldayan düşünceler neye yarardı? Yaşayışımıza ve etrafımıza şekil vermek arzusuyla dünyaya gelmekten ise hayatın ve muhitin verdiği şekli kolayca alacak kadar boş ve yumuşak olmak daha rahat ve daha makul değil miydi?
Sayfa 36
