Ebrar Hüma
@Rebelsoldier
artık beni parktaki ağaç bile anlamıyor…
Simyacı
Küçük Prens
Müptezeller
1 Ocak 2004
11 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Bir çocuğu vuruyorlar
Kimsesizler ülkesinde
Bir çocuğu vuruyorlar
Yasal bir mermiyle
Bir çocuğu vuruyorlar
Sessizlikler ülkesinde
Bir çocuğu vuruyorlar
Herkes sus pus…
Azad Penaber
Çocukları ürkütülmüş bir dünyanın denizi mavi olsa ne yazar, olmasa ne…
Cahit Zarifoğlu
Hepimiz her bir anı mucizelerle dolu bir cehennemin dibindeyiz. Ve hiçin keşfi buruk bir zafer hissi versede hepimiz bu hiçe rağmen neden ve nasıl devam ediceğimizi bulmakla yükümlüyüz.Kimi sevdiğine tutunucak, kimi işine, kimi hazcı olucak, kimi çileci, bazıları da hiçe rağmen hiçe tutunucak, o buruk zaferiyle bazen aramızda dolaşıcak bazen inine kaçıcak ama gene de yaşayacak işte..GENE DE YAŞAYACAK… 
Aytuğ Akdoğan
Okur Takip Önerileri
Hani Kurşun Sıksan Geçmez Geceden
“Gelgelelim,
Beter, bize kısmetmiş.
Ölüm, böyle altı okka koymaz adama,
Susmak ve beklemek, müthiş
Genciz, namlu gibi,
Ve çatal yürek,
Barışa, bayrama hasret
Uykulara, derin, kaygısız, rahat…”
Ahmed Arif
Hayatın tek bir gerçeği var;
Doğan ölür. İkisinide sormazlar.
#Çemberdizisi
Olsun!
Olsun! Karar verdim kucaklayacağım artık kendimi.
Ama sevdiğimden değil.
Başka seçeneğim olmadığı için!
Aytuğ Akdoğan Aytuğ Akdoğan
MAVİ LİMAN
Çok yorgunum, beni bekleme kaptan!
Seyir defterini başkası yazsın.
Kubbeli, çınarlı mavi bir liman,
Beni o limana çıkaramazsın…
Nazım Hikmet Ran 
Nazım Hikmet Ran
Kuş uçmaz, kervan geçmez bir yerdesin.
Su olsan kimse içmez,
Ölür de susundan
Yol olsan kimse geçmez,
Sarp kayalara uğratır da yolunu
Elin adamı ne anlar senden?
Çıkarsın bir dağ başına,
Bir ağaç bulursun
Tellersin pullarsın
Gelin eylersin.
Bir de bulutları görürsün,
bir de bulutları görürsün
Bir de bulutları görürsün
Köpürmüş gelen bulutları
Başka ne gelir elden?
Çın çın ötüyor yüreğimin kökünde
şu dünyanın ıssızlığı
Tanrı kimsenin başına vermesin
böyle bir yalnızlığı!
Yaşar Kemal
“ Deniz kıyısında bir ihtiyar taşçı kayayı yontmaktadır. Güneş onu yakıp kavurur. O da Tanrıya yakarır keşke güneş olsaydım diye.
"Ol" der Tanrı. Güneş oluverir. Fakat bulutlar gelir örter güneşi, hükmü kalmaz.
Bulut olmak ister. "Ol" der Tanrı. Bulut olur. Rüzgar alır götürür bulutu, rüzgarın oyuncağı olur.
Rüzgar olmak ister bu kez. Ona da "Ol" der Tanrı.
Rüzgar her yere egemen olur, fırtına olur, kasırga olur. Herşey karşısında eğilir. Tam keyfi yerindeyken koca bir kayaya rastlar.
Ordan esen burdan eser, kaya banamısın demez! Bildiniz, Tanrı kaya olmasına da izin verir.
Dimdik ve güçlü durmaktadır artık dünyaya karşı... Sırtında bir acı ile uyanır.... Bir ihtiyar taşçı kayayı yontmaktadır.”
Friedrich Nietzsche