Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Ebrar Er

Saçlarım çok yoruldum gençlik uykularımda acılar çekebilecek yaşa geldiğim zaman acıyla uğraşacak yerlerimi yokettim Ve şimdi birçok sayfasını atlayarak bitirdiğim kitabın başından başlayabilirim.
Sayfa 160Kitabı okudu
Reklam
Gece arsızca kükrüyor paslı beyninde şehrin küfre yaklaştıkça inancım artıyor.
Sayfa 160Kitabı okudu
Gürültülü bir intihar başlasın akşamla dinsin sen soyundukça geceye karışan hüzün

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Ve hâlâ ay dağınık saçlara benzer oralarda serçelerin ayaklarına bağladığı karanlık kimseye çağıramaz Kendi adıyla.
Serin karanlığıma bir çingene düşerdi gökyüzünde birikirdi hazineleri kışın dağların dağlarda birikirdi gölgeleri ürkütülmüş gölgeler kapımda çoğaldıkça yüreğime o tedirgin çocuklarda düşerdi kar yürürdü gözlerime tüyden ayaklarıyla.
Reklam
Ona doğru uzanınca akşamın kanlı eli sönmüş adreslerini öptü tapınağımın
senin kuşların olurdu mevsimi yolculuklara çağıran . . . bak, ölüm gözü kıskanıyor mevsimi aşka çağıran kuşların nerde senin güze ek değdirmeyen ellerin nerde?
Yaşamayı bileydim yazar mıydım hiç şiir? Yaşamayabileydim yazar mıydım hiç şiir? — Yaşama! — Ya bileydim? Yazar: Mıydım Hiç: Şiir.
"Kulağımda uğulduyor atışı yüreğimin; Bu kadar beni taşıyamıyorum yüreğimde."