"Peki mutlu mu?"
"Ah! Bunu kim bilebilir? Mutsuzluk ya da mutluluk duvarların sırrıdır; duvarların kulakları olsa da, ağızları yoktur;böyle bir servetle mutlu olunuyorsa, Danglars mutlu olmalı. "
Hani insan başarısızlık sonucunda zihinsel güçlerinin yetersizliğinin ve eksikliğinin farkına vardığında kendi kendine öfkelenir ya, işte bende öyle öfkeleniyordum kendime.
Bütün duygularımı zorluyor, mekâna ve kendi içime yolluyordum, fakat lanet olsun, içimde bir yerlerde boğulup gitmiş olan o silik anılara bir türlü ulaşamıyordum.