Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
Mustafa
Mustafa
@Rodinya
İnsan olmanın yükü var...
x=y ise
Sen=Ben olmalı
Denklemi kurduğun an kavuşmalı...
Siteyi GT amaçlı kullanmıyorum!
Lisans UÜ
Kahramanmaraş
28 Temmuz
900 okur puanı
Eylül 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Hangi gönülde ne sırlar var kim bilir?
Üç günlük dünyada ne acılar ne sevinçler biriktiriyoruz kendimize. Akıp giden zaman içinde nelere şahit oluyoruz da kimine dilsiz sağır oluyoruz, kimini de ulu orta ayan beyan herkese naklediyoruz. (Hem de kendi bakış açımızdan)
Biraz ruhani biraz dünyevi bir kitap. Zaten GÖNÜL dediğimiz şey de bu ikisi arasında bocalayan, dövünen, çırpınan bir şey değil midir?
Almamız gereken nice ibretler nice dersleri barındıran bir kitap. Irk, köken, dil, din ayırt etmeksizin herkesin kendinden bir parça bulacağı birbirinden farklı hikayeler silsilesi. Ve en çok sevdiğim yazın türü olan şiiri de içinde yer yer barındırması okuma şevkini daha da tetikleyen bir unsur olmuş eserde.
Şimdiden okuyacak olan herkese keyifli okumalar dilerim.
Bol içki bir o kadar küfür ve boşvermişlik
bütün hayata
Ucuza kapatılmış
hatta bedavaya gelmişken hayat
dinler mi girdisini çıktısını
o bin serüvenden sonra
Sırf bu şiiri etkilediği için okuyacağım bir kitap...
Kitabın başlarında bir an duraksayıp "Ben ne okuyorum lan!" dediğim, ilerledikçe günlük hayatta sosyal medyada denk geldiğim bazı kelimelerin -mazoşist, sadist , vs vs anlamlarını öğrenip, bu hayatı yaşayan insanların hayatlarında bir yolculuğa çıktım resmen.
Hayat kadını, eşcinsel, mazoşist gibi yaşam biçimlerinin köküne kadar indiğinizde aslında aile içerisinde, dışlanmalar, beğenilme duyguları, itip-kakmalardan kaynaklandığını öğrendikçe "Vay anasını sayın seyirciler!" demeden edemedim. Hele hele bu tür yaşantıları benimseyen insanların uzman psikologlar aracılığı ile normalleştiğini, görmek beni gerçekten mutlu etti.
Kitap bittiğinde ise çevreme karşı bakış açım değişti. Acaba biz farkında olmadan kim bilir bu tür hastaların kaç tanesi yanımızdan geçip gidiyor. Kaç tanesi küçükken sevilmediği, ilgi görmediği, taktir edilmediği için yanlış yollara saptı. Yanlış hayat biçimlerini benimsedi. Hiçbirini insanların hayatlarına girmeden öğrenmeyecek olmanın burukluğu içerisinde incelememe son veriyorum. Keyifli okumalar...
Okur Takip Önerileri
Daha önce ayrı ayrı okuduğum için okudum olarak alıyorum. Bozkurtlar Diriliyor ve Bozkurtların Ölümü tek kitapta birleştirilmiş. Kendi kökenimizin, nereden gelip, nereye doğru yol aldığımızın analizini yapmak için muhteşem bir kitap.
Evli bir kadının, başta zıtlaşmayla başlayan daha sonra bu zıtlaşmanın duyguları tersine çeviren Cem' e olan aşkı, arzusu ve dinmek bilmeyen macera arayışları. Hatta kendi kocası uyurken Cemi eve alması ve yaşanan olaylar zinciri. Cem'in artık isteksizleşmesi, duyarsız kalması ve artık onunla ilişkisini kesmesi anlatılmış kitapta.
Ama Aydan'ın içindeki macera arayışı, heyacan arayışı için hırsızlığa başlaması. Ve tüm bunlardan habersiz garibim Haluk...
Aydan'ın her şeyi itiraf etmesi. İşin boşanmaya gitmesi beklenir doğal olarak ama seven bir adamın çaresizliği işte. Tüm bunlara rağmen ondan umut kesmemesi, değil evi yaşadığı şehri değiştirmesi.
Dip not: herkes Haluk değildir. Hayat karşınıza her zaman bir Haluk çıkarmaz.
Hayallere dalarak gerçek aranır mı?
Aranır, hatta bulunurmuş oysa...
Deli, divane denilen onlarca kişi var değil mi çevremizde. Bu kitaptan sonra bir daha düşünmek gerekir aslında. Yoksa onlar gerçek alemden muştular aldılar da elini eteğini mı çektiler bu cihandan. Asıl ağma, sağır, dilsiz olan bizler olmayalım. Düşünün... Düşünün ki sırra vakıf olalım. Alaycı değil de anlayıcı bir gözle bir daha bakalım aklı melekeleri yerinde olmadığını düşündüğümüz insanlara. Hatta işi gücü bırakıp peşlerine takılalım. Kaçında dünyalık bir şeye hırs var, kaçında birine öfke, kin, nefret var. Kitap bunun ispatıdır işte.
Unuttuk malesef, sevgiyi, sevgiliyi, barışı, kardeşliği, merhameti unuttuk. Peki ne uğruna? Hiç, koca bir hiçlik uğruna. Vah bize, vahlar bize...
Nasıl bir Zeze'sin ki her kitabında biz okurları derinden etkileyen bir yaşantın oluyor. Üstelik yirmi yaşına gelmişsin kızları da peşinden sürükleyip kitaba insanı mıhlıyorsun?
Şeker Portakalı ile başladığım serüvenin şimdilik bitti. Duygu yüklü bir kitap ve okuyunca sonu gelsin istenmeyecek bir kitap. Küçükken (Şeker Portakalı'nda) yoksul ailenin sıkıntıları, büyüyünce aşka açılıp belki ruh eşini bile bulup da baba için aşkından vazgeçme sıkıntıları. Ama hem olsun babası iyileşince aşkının elinden yeniden tutmuş, ama küçük yer ve dedikodu sıkıntısı türlü acılara, haksız ithamlara uğradığını gördüm bu kitapta da.
Bir Atsız'ın daha sonuna geldik yeterince vakit ayırıp okuyamasam da bitiş bugüneymiş.
Yolu uçmağa varan yiğitleri, kimi zaman sevdalarını, kimi zaman hasret kaldığı aile özlemini ve en çok da Kızıl Elma, Turan ülküsünü dile getirmiş şiirlerinde. Hele biri var ki dillere destan olan şarkılar ile bestelenen Geri Gelen Mektup yasak aşkın hazin öyküsü. Okuyup da şiiri, şarkıyı dinleyince gönlümüzün kaydığı ama dillenmeyen nice sevdalara tuz basar nitelikte.
Yer yer eski Türkçe barındırsa da şiirleri gayet açık, anlaşılır tarzda. Öz yurdumuzun özlemi dolup taşıyor o kelimeleri görünce yüreklerde.
Sevgiyle ve kitapla kalın. Diyeceklerim bu kadar.
Gönüllerimiz ne kadar da hayal doluymuş. Yaşanılan en büyük aşklar malesef vuslata erememiş olanlarmış.
Yazık çok yazık. Aşkı bedene kavuşma zannedenler aslında aşkı öldürenlermiş. Bilmediler, bilemediler.
Her İskender Pala okuyuşumda dünya görüşüm değişiyor.
Aşkı için bile kırk yıllık Kani olmuyormuş Yani.
Pervane mumun aşkından kendini ateşe atarmış da bakan bir şey göremezmiş. Yalnızca bakmak ile olmuyormuş demek ki. Bir de görmek lazımmış.
Hani coğrafyacılar der ya "Herkes bakar coğrafyacı görür." aynen o hesap.
Yaratılan hiçbir şey boşu boşuna değil. Yalnızca görme duyunuzu ve yüreğinizi kaybetmeyin yeter.
Adeta yaşadım o dönemi, o anları, o hayat tarzını. İçimde hissettim kahramanlıkları, cesareti, acıyı, sanki ben esir düştüm Çinlilere... Ve sanki ben verdim ölüm dirim savaşını.
Başından sonuna kadar sürükleyici, akıcı ve okuru sıkmıyor.
Ah! bir de Kür Şad ve kırk çerisinin kahramanca savaşı ve birer birer devrilip düşmesi.
Yazarın da sonunda dediği gibi. Onlar şimdi Tanrı dağında Alp Er Tunga dan beri süregelen şehitler diyarında. Bunu bilmek bile romanın sonundaki acınızı biraz olsun dindiriyor.
Ne yazık ki hata bende. Bundan önce Bozkurtlar Diriliyor u okudum. Oysa okumaya ilk önce bu kitapla başlamak gerekiyor ki bir sonraki kitabı daha iyi kavrayabilelim.
Herkese keyifli okumalar...
Uzun zamandır okuduğum en güzel şiir kitaplarından biri. Zaten Sezai Karakoç dedin mi gerisini düşünme dal iki dünya arasına.
Aşk; çoğu insanın gözüne yalnızca bir insanı getiren kelime. Ama o aşkın içinde iki cihanı harmanlanmış bir sekilde altın tepside sunuyor okuyucularına.
Kaybettiğimiz benliğimizi, unuttuğumuz geçmişi, yaşamdaki amacı ve geleceği... nereye gittiğimizi bir bir anlatıyor kitaplarında.
Okuyucular öyle şey buluyor ki onun kitaplarında, seven sevgilisini, dünya malını ve Yüce Yaratıcısını maddi manevi her şeyi ile özdeşleşiyor resmen...
Muhteşem bir kahramanlık ve içerisinde geçen hazin bir aşkın öyküsü.
Kür Şad'ın oğlu olduğundan hebersiz kut kanından gelen bir Urungu anasına verdiği sözden dolayı bunu hiçbir canlıya söyleyemeden yaşar.
Göktürkler in yeniden kuruluşuna büyük katkılar yapar. Fakat birileri onun kim olduğunu kestirir ama onların da söylemeye cesareti yoktur..
Bir yanda da Ay Hanım; her görenin aşık olduğu, kanının kaynadığı, zeki,bilge ve savaşçı tam bir Türk kızı. Saplasa da Urungu'ya okunu onun da sevdası vardır aslında Urungu'ya.
Ve bu sevdanın bir de hazin sonu...
Okuyucuyu kendinden alan, elinden düşürmeden okunacak bir kitap.
10 üzerinden 10...
İskender Pala kitaplarını okumanın en gıcık yanı nedir diye sorsalar; elbette "Bir sonunun olması." diye cevap verirdim.
Evet yine bitirdim bu kitabı da. Sonuna gelmeyi istemeye istemeye fakat hep bir sonraki bölümünde neler olacak diye merakla okuya okuya. Bırakmak istememecesine.
Bu bir polisiye romanı. Hz. Ibrahim'in Akidesini araştıran üç büyük dinin içinde örgütlenmiş gizli örgütlerin (örgüt içinde örgüt ) yaşadığı olaylar zinciri ve üçünün de kesişim noktası NEMRUT DAĞI.
Bilge Sin Ammar'ın şifreleri için Ortadoğu yu kat ettiler. Yollarda başlarına olmadık şeyler geldi ama hedeften asla sapmadılar.
Zara adında bir kızımız da var tabi. Siyon zannederek yaşadı 25 yılını. Ama kitabın sonuna doğru öğrendi hazin gerçeği. Asıl adı Sare idi çünkü. Küçükken Filistinli bir aileden koparılan annesi öldürülen Sare. Yıllarca Yahudiliğe hizmet etti ama gerçeği sonunda öğrendi. Yaşadığı trajediyi tahmin edersiniz.
Bir de Sare'nin kendine bile itiraf edemediği aşkı var Selim. Ömrünü diyanete adamış bir üniversite hocası. O da farkında değil ama Sare denildiği zaman kalbini kontrol edemiyor.
Ha bir de Japonumuz var. Genç bir araştırma görevlisinin katillerini araştırmak isterken kendini bu işin içinde buluyor. Pek çok da yardımı oluyor tabi MİT'E. İntikamını da alıyor elbette. Japon deyince ayık olmak gerekir. Bizimkiler her ne kadar uyusa da o işini hakkıyla tamamlıyor.
Bir solukta okunup bitirilecek bir kitap ama bitmesin diye de sonlarına doğru bir o kadar endişeli okunacak bir kitap.
Keyifli okumalar herkese....
-Titanik güvertesinde Rubaiyat! Batı'nın gözbebeği Doğu'nun nadide çiçeğini taşıyor!Hayyam, bize nasip olan şu güzel anı keşke kalkıp görebilseydin!
Kitabın son satırlarıyla başlamak istedim incelememe. Bana bu güzel kitabı hediye eden dosta teşekkürü bir borç bilerek de devam etmek istiyorum incelememe.
Bir İskender Pala anlatımını
Sınır dışı edilmişti yüreğim yüreğinden,
Hiçbir kaba sığmayan ben,
Bir vedaya sığdım işte...
Olsun diyorum,
Yüreği sağolsun,
Kendi varolsun.
Küçücük, minnacık, ufacık
bir şekilde yüreğin sızlarsa,
Özlemin artar, kalbin yanarsa...
Ağzının yanıyla bile olsa,
Dilinin ucuyla da olsa "Özledim" de.
Kaf dağının ardında da olsam çıkar gelirim.
Yüreğini yüreğime dolar,
Canımı dişime takar,
Yine gelirim, sana gelirim, aşka koşarım.
Değerlime demişti,
Benden de selam'sızıma'...
