27.04.24
Beklentilerin sonu hayal kırıklığıdır. İnsan hep beklediği yerde unutulur aslında. En heyecanlı olduğu anda öyle bir şey olur ki hayatının en büyük hayal kırıklığını yaşar. Hep beklediği, umduğu yerden kırılır insan. Çok güzel olacağını sandığı gün hayatının en kötü anılarıyla dolar mesela. Sanmak da en büyük hatadır zaten. Hatalarla yaralanır ama hatalarla da büyür insan. Dünya böyledir işte. Dışardan öyle renkli öyle güzel görünür ama insanı yaralarla büyüten acımasız bir yerdir sadece. Kimisine hayat, kimisine de sadece acı veren acımasız bir yer...
"Evet, ne yapacağım, nasıl yaşayacağım? Neyde bir zevk bulacağım? Ben bu hayatı sevmiyorum. Bu insanları hep manasız, hep adi buluyorum! Kimi ve neyi sevebileceğim? Nasıl, nasıl?"
Sayfa 16Kitabı okudu
"Bütün bu kalabalık içinde çölde garip ve avare kalmış, yolunu şaşırmış bir seyyah gibiyim."
Sayfa 15Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bir kitap okudu
100 syf.
8/10 puan verdi
16 Nisan Salı
Bugün yine olabilecek şeylerin olmayışına üzüldüm. Bu dünya hayal kırıklıklarından ibaret ama insan bir türlü alışamıyor. Ben artık hayal kuramam sanıyordum ama yine hayallerdeyken buldum kendimi. Bizi düşündüm biraz, eskiden yaşayacağımıza çok inandığım anları bugün başkaları yaşarken izledim. Sen geldin aklıma hemen. Nasıl olurdu, nasıl olurduk acaba dedim kendi kendime. Daldım gittim yine uzaklara. Söz vermiştim kendime bir daha aklına asla getirme onu diye ama yine ne aklım söz dinledi ne de kalbim. Ama artık hiçbir şeye inanmıyorum biliyor musun? Güvenmiyorum da kimseye. Hatta beklentilerim bile yok artık. Sen de bunu istemiştin zaten. Ben sana karşı sözümü hep tuttum biliyor musun? Ama sen... Sen beni en güvendiğim yerden aşağı attın. Hâlâ seni affetmek istiyor kalbimdeki minicik bir yer. Ama zaten en çok da affedilemeyecek, geri dönüşü olmayan şeyler yaptığın için nefret etmiştim senden. Her zaman kalbini dinleyen ben bu kez kalbimi dinlemiyorum. Çünkü sen bana en güzel "kalpsizliği" öğrettin.
"Farklı nedenlerle insanlar günlük hayata öylesine bağlanırlar ki, hayata hayret etme duygularını bastırırlar."
Sayfa 26Kitabı okudu
"Görünen o ki, çocukluğumuz sırasında dünyaya hayret etme yeteneğimizi kaybediyoruz."
Sayfa 26Kitabı okudu
"Eğer biri ondan kaçmak istiyorsa, yetişmek hemen hemen imkansızdı."
Sayfa 23Kitabı okudu
2 Nisan 2024
En büyük tecrübeler en zor anlarda edinilir. Ben bugün öğrendim ki bazen insan hiç yapmayacağı şeyleri yapabilirmiş. Güçsüzlüğünün karşısında kendisi de şaşıp kalabilirmiş. İçindeki acıyı bedeninde de hissedebilirmiş. Her şeyden çok sevdiği birinden nefret edebilirmiş. Ve insan sevmediği birine de sığınabilirmiş, çaresizlikten sevmediği birinden yardım isteyebilirmiş. Yani en sevdiğinin bıraktığı dert ile düşmana da sığınılırmış. Acılar da insanı büyütürmüş. Acı da olsa büyüyoruz işte...
"Denize düşen, yılana bile sarılırmış. Ben de sarılmıştım ona. Ama bir yılan gibi açık kalan kollarımın arasından sıyrılıp kaçmıştı."
