Her şeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettiği
@Roulin
20/05
36 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Bir hastanenin bekleme salonundaydım: Yaşlı bir kadın bana dertlerini anlatıyordu ... İnsanların tartıştıkları şeyler, tarihteki kasırgalar -onun gözünde bir hiçtiler: Zaman ve mekan içinde bir tek onun derdi hüküm sürüyordu. "Yemek yiyemiyorum, uyku uyuyamıyorum, korkuyorum, mutlaka cerahat var," diye sıralıyordu, dünyanın kaderi buna bağlıymış gibi çenesini sıvazlayarak ... Tiridi çıkmış, çenesi düşük bir kadının kendine dikkat edişindeki bu aşırılık, önce beni dehşetle tiksinti arasında kararsız bıraktı; sonra, sıra bana gelmeden hastaneden çıktım gittim, ağrılarıma ilelebet sırt çevirmeye karar vermiştim ...
Cebrail'im kekeme...
Vaaz verme çılgınlığı içimizde öylesine yer etmiştir ki, korunma içgüdüsünün bilmediği derinliklerden doğar. Her insan, kendinin bir şey önereceği ânı bekler: Ne önerdiği önemli değildir. Bir sesi vardır ya, o yeter. Ne sağır ne dilsiz olmanın bedelini pahalıya öderiz ...