Zamanlardan bir zaman bir kız çocuğu varmış. Güzel kız sokakta çakıl taşı toplarken oradan geçen dilenci kıza bir hediye vermiş. Tek bir küpe. Eşi olmayan küpeyi kıza veren dilenci kızın şaşkın bakışları içinde dar sokaklardan uzaklaşıp gitmiş. Dertsiz tasasız oyun oynayan kız tek küpeyi bir sağ avucuna bir sol avucuna almış. Bir türlü karar verememiş. Küpeyi kulağına takmak istemiş. Önce sağ kulağa sonra sola sonra tekrar sağ kulağa... Olmuyormuş, içine bir türlü sinmiyormuș. Daha demin bir şey düşünmezken, bir küpesi yokken ne kadar mutlu olduğunu hatırlamış. Küpeyi almış ve oynadığı taşların altındaki toprağa gömmüş. Şimdiyse küpeyi gömdüğü aklından çıkıyormuş.
'keşke, keşke bu küpeye hiç sahip olmasaydım' demiş.