Kitap çok güzel bir kitap ancak üzerinde çok ağır bir psikoloji var. Kitap aslında bize çocukken anlatılamayan şeylerin ve psikolojik dışlanmışlığın gelecek hayatta ne kadar büyük sorunlara yol açabileceğini gösteriyor. Kitap boyunca yazar bir çok kısımda üstü kapalı cümleler kuruyor. Üstü kapalı ama dikkatli bakınca çok şey ifade eden kısa şeylerden bahsediyor. Mesela "O sıralarda, hizmetçiler tarafından sürekli üzücü hikayelere maruz bırakılırdım." Cümlesinde çocukken yaşadığı cinsel istismara değiniliyor. Bu kitap psikolojisi bozuk birisi tarafından yazıldığından herkesin bu kitabı okunmaması gerektiğini düşünüyorum. Kitap boyunca yazar derin bir yalnızlık ve karanlığın içinde, korkmuş bir köpek yavrusu gibi kendi düşünceleri arasına sıkışmış. Hayatın korkunç yüzünü aktarırken hiç iyi yanlarını göstermemiş olması onu hep kötü şeyler yaşamış yalnız ve çaresiz bir adam olarak görmemizi sağlıyor. Ancak her kötü şeyin yanında her zaman iyi bir şey daha vardır.
