Kendimde gülünç bulurdum zaten eğer sizi bu kadar sevmeseydim ve bana vermekten zevk aldığınız acıdan başka şey düşünmeye vaktim olsaydı; bu acıyı hak etmedim ben,sizi sevmek dışında;ve sanırım sizi sevmek de, bu acıyı hak etmek için yeterli bir neden değil. Neyse
Siz insanlar diye haykırdım, herhangi bir şeyden söz ederken bu yanlıştır, bu doğrudur, bu iyidir, bu kötüdür diye kestirip atmadan yapamazsınız bir türlü. Bu ne demektir? Herhangi bir olayın asıl nedenlerini araştırdınız mı hiç? Bu olayı doğuran, önüne geçilmez hale koyan sebepleri arayıp buldunuz mu? Eğer bunu yapsaydınız, hükümlerinizde bu kadar aceleci olmazdınız.
Sonunda gözyaşlarımın pıt pıt dökülmesini izleyerek bitirdim. Herkes acısına ortak olacak kadar okumalı intihar edecek kadar değil....
Yoksa o bir nebze olsun senin kalbine yakın olabilmek için mi yaratıldı? İlk sayfasından büyülendiğim ve 1 saatte hışımla bitirdiğim kitaptı. Kendi özünüze dahil edebileceğiniz yazılar var
Beyaz GecelerFyodor Dostoyevski · Öteki Yayınevi · 201773,9bin okunma
Yaşam planınız sizin elinizde değilse varlığınızı rastlantıya bırakmışsınız demektir. Aldığım en kıdemli not kesinlikle herkesin okuması gerekiyor pişman olmayacaksınız ️
Gördüklerimiz arasında sona eren şeyler, bizde sona erer. Var olmuş olan insanlar var oldukları sırada görmüşsek yok olduklarında, bizden koparılmıştır.
Bir insan sadece sarhoşken iyi yazabiliyorsa, sarhoş dolaşsın. Karaciğerime kötü geliyor,derse,” Karaciğeriniz neymiş ki?” derim. Ömrü sizinkiyle sınırlı,ölü bir şey; oysa yazabileceğiniz şiirler yaşayacak, herhangi bir şeyle ‘sınırlı’ olmaksızın.
Bütünlüğünü koruyarak acı çekenlere ne mutlu. Sıkıntı çekseler de tuzla buz olmayanlara, inançsızken bile inananlara ve art niyetsizce güneşin altına serilebilenlere.