Rumeysa Kavraal
@Rumon
22 okur puanı
Haziran 2022 tarihinde katıldı
Trene binmissin. Vagonun içinde öylece beklerken,hafif hafif rüzgar esmis saçlarına. Yavaş yavaş ilerlemis tren, sen içinde pir pır atan yüreğini de alıp uzak şehirlere gitmeye yol almışsın. Biraz ilerlemiş tren, camdan dışarı salivermissin saçlarını. Saçların ucusurken, kaybolmuş tüm kaygın. Ne olacağını bilmeksinizin çıkmışsın bir yola. Gözlerini hafifçe kismis ve rüzgarı iliklerine kadar yasamissin adeta. Güzel bir tarçın kokusu yayılmış etrafa. Sıcak anne kurabiyesi... Bir esnaf ve kurabiyelerin önünden geçmiş tren, ardından rengarenk meyve ağaçlarına ilismis gözün. Ah inip yiyebilsem keşke demişsin. Çocuksu bir heyecan sarmış yüreğini. Büyüdüğünü unutmuşsun. Yol uzun besbelli ki. Mor sumbulleri de geçince derin bir uykuya dalmışsn.
Rumeysa
Okur Takip Önerileri
İçimizde ki kalabalık hallerimizden kurtulmamız, kendimizi kendi mizden koparmamız gerek.
Bir aileyi idare et mek bir devleti idare etmekten hiç de daha kolay değildir.
Her işte onun yarısı, ikinci yarısı olmaya o kadar alışmış tım ki şimdi artık yarım bir varlık gibiyim.
Bir küçücük kumru kuşu büyüttüm Göğsümün gizlisinde
Tenime yabancılaştım, etime Acıma sevincime insan yanıma Kendime yabancılaştım.
Siz hiç sığ sularda Boğuldunuz mu?
Sevinç bile sert eserdi odalarda Susmak saygı, gülmek ayıp, izinsiz Konuşmak en büyük suçtu.
O kadar çok şey geçti ki gözlerimizin önünden Sonunda hiçbir şey göremez olduk."
İnsan bir güldür -dedi- hükmü bir mevsim Tanrı toprağının yaşını size versin."
